'Walking steps to the moon'... Vinit Vartak ©

 'Walking steps to the moon'... Vinit Vartak ©

The day was 24 September 2009. NASA presented a research paper about the moon to the world. This thesis revolutionized NASA's understanding of the Moon. In July 1969, the Apollo 11 mission landed the first man on the moon. After many subsequent Apollo missions, the moon was left with nothing but rocks. There is nothing there that will be useful to humans in the future NASA concluded. This belief of NASA or many scientists was shattered by India's Chandrayaan 1 mission. In a September 24 paper, NASA admitted that water had been discovered on the Moon. The discovery was made by NASA's M3 instrument sent aboard India's Chandrayaan 1 mission. After further research in later years, it became clear that 1 square meter of lunar soil contains 354 milliliters of water. That is why NASA has once again turned its steps towards the moon.

NASA plans to build a permanent base on the moon for future lunar missions. NASA is starting it's first mission on Monday, August 29, 2022. On August 31, 2011, space shuttle missions were completely shut down after several accidents. For nearly 11 years from 2011 to 2022, NASA did not have its own rocket. To that end, NASA has turned over many of its flights to private companies like SpaceX and Blue Origin. Through the lunar mission 'Artemis', NASA is once again ready to go to the moon with its new modern technology like Space Launch System Rocket System, Orion spacecraft.

Before sending astronauts to the moon as part of the Artemis mission, NASA is sending two missions to test the new technology. Artemis 1's main mission on Monday will be to test the Space Launch System, which will house the Orion crew model. The entire journey of the Artemis 1 mission will be 42 days 3 hours 20 minutes. The Orion crew model will enter Earth's atmosphere after orbiting the Moon at a speed of Mach 34 (39428 km/h). Can the Orion hold up in all these hostile environments? How does it land in the right place in the water? Many different things are going to be checked. This splashdown is expected on October 10, 2022. After the success of the Artemis 1 mission, the Artemis 2 mission is expected to reach the moon in 2024 and the Artemis 3 mission is expected to carry astronauts to the moon around 2025.

In the mission 'Artemis 1', NASA's Space Launch System rocket will take flight with a weight of 39 lakh kilograms. After reaching Earth orbit, the main rocket will separate from the service model. After that, the solar panels of this service model will be opened. After launching a few small satellites there, the module will turn on its cryogenic engine and send the Orion crew model towards the Moon. After entering lunar orbit, Orion will study the moon from an altitude of 100 km and its technical aspects will be analysed. On the return trip, the Orion crew model will begin its journey back toward Earth, using the Moon's gravity. As written above, the spacecraft will hurtle towards Earth at a tremendous speed of Mach 34 or 11 km/s. During this period the same temperature would have increased by 5000 degrees Celsius. NASA expects the Orion crew model to function at this temperature.

NASA has once again started its journey towards the moon through the Artemis mission. In this mission, a woman astronaut will step on the surface of the moon for the first time. As of writing this article, the campaign's final countdown has begun. If the weather is right tomorrow, Artemis 1 will fly to the moon. This flight will set the direction of space missions for the next 20-30 years. That is why this mission is very important for NASA. Best of luck to all NASA scientists, engineers and researchers on this flight.

Photo Search Courtesy :- NASA, Google

Notice :- Wording in this post is copyright. 

'पाऊले चालती चंद्राची वाट'... विनीत वर्तक ©

 'पाऊले चालती चंद्राची वाट'... विनीत वर्तक ©

२४ सप्टेंबर २००९ चा दिवस होता. नासाने चंद्रासंदर्भात एक शोधप्रबंध जगापुढे मांडला. या शोध प्रबंधाने नासाच्या चंद्राबद्दलच्या आकलनाला कलाटणी दिली. जुलै १९६९ मधे अपोलो ११ मोहिमेतून पहिल्यांदा चंद्रावर मानव उतरला. त्यानंतरच्या अनेक अपोलो मिशन नंतर चंद्रावर दगड धोंड्या शिवाय काही नाही. तिकडे मानवाला भविष्यात काही उपयोगी पडेल असं काहीच नाही. या नासाच्या किंवा अनेक वैज्ञानिकांच्या समजुतीला भारताच्या चंद्रयान १ मोहिमेने मोडीत काढलं. २४ सप्टेंबर च्या शोधप्रबंधात नासाने मान्य केलं की चंद्रावर पाण्याचा शोध लागला आहे. भारताच्या चंद्रयान १ मोहिमेत पाठवलेल्या नासाच्या एम ३ या उपकरणाने हा शोध लावला होता. नंतरच्या वर्षात अधिक संशोधन केल्यावर हे स्पष्ट झालं की चंद्राच्या १ वर्ग मीटर मातीमधे ३५४ मिलिलिटर पाणी आहे. त्यामुळेच नासाने आपली पावलं पुन्हा एकदा चंद्राकडे वळवली आहेत. 

भविष्यात चंद्रावर होणाऱ्या मोहिमा लक्षात घेऊन नासाने चंद्रावर कायमस्वरूपी एक बेस तयार करण्याची योजना आखली आहे. त्याचाच श्रीगणेशा नासा  सोमवारी २९ ऑगस्ट २०२२ रोजी करत आहे. ३१ ऑगस्ट २०११ ला अनेक अपघातानंतर स्पेस शटल मोहिमा संपूर्णपणे बंद केल्या. २०११ ते २०२२ या जवळपास  ११ वर्षाच्या कालावधीत नासाकडे स्वतःचे रॉकेट नव्हते. त्यासाठी नासा ने आपली अनेक उड्डाण स्पेस एक्स आणि ब्लु ओरिजिन सारख्या खाजगी कंपन्यांकडे वळवली होती. 'आर्टमिस' या चंद्र मोहिमेद्वारे नासा पुन्हा एकदा आपल्या स्पेस लॉन्च सिस्टीम रॉकेट सिस्टीम, ओरायन स्पेसक्राफ्ट अश्या नव्या आधुनिक तंत्रज्ञानाद्वारे चंद्रावर जायला सज्ज झाली आहे.   

आर्टमिस मोहिमेचा भाग म्हणून अंतराळवीरांना चंद्रावर पाठवण्या आगोदर नासा दोन मोहिमा या नवीन तंत्रज्ञानाची चाचणी घेण्यासाठी पाठवत आहे. आर्टमिस १ या सोमवारी होणाऱ्या मोहिमेचा मुख्य उद्देश स्पेस लॉन्च सिस्टीम, ज्यात अंतराळवीर राहणार त्या ओरायन क्रू मॉडेल ची चाचणी घेतली जाणार आहे. आर्टमिस १ या मोहिमेचा संपूर्ण प्रवास ४२ दिवस ३ तास २० मिनिटांचा असणार आहे. ओरायन हे क्रू मॉडेल मॅक ३४ ( ३९४२८ किलोमीटर / तास ) वेगाने चंद्राच्या कक्षेत जाऊन आल्यावर पृथ्वीच्या वातावरणात प्रवेश करेल. या सगळ्या प्रतिकूल वातावरणात ओरायन तग धरते का? कश्या पद्धतीने ते पाण्यात योग्य ठिकाणी उतरते? अश्या अनेक विविध गोष्टी तपासल्या जाणार आहेत. १० ऑक्टोबर २०२२ रोजी हे स्प्लॅशडाउन अपेक्षित आहे. आर्टमिस १ मोहीम यशस्वी झाल्यावर आर्टमिस २ ही मोहीम २०२४ तर आर्टमिस ३ ही मोहीम अंतराळवीरांना घेऊन २०२५ च्या आसपास चंद्रावर जाणं अपेक्षित आहे. 

'आर्टमिस १' या मिशन मधे नासाचे स्पेस लॉन्च सिस्टीम हे रॉकेट तब्बल ३९ लाख किलोग्रॅम वजन घेऊन उड्डाण भरेल. पृथ्वीच्या कक्षेत पोहचल्यानंतर मुख्य रॉकेट सर्व्हिस मॉडेल पासून विलग होईल. त्यानंतर या सर्व्हिस मॉडेल चे सौर पॅनल उघडले जातील. तिकडे काही छोटे उपग्रह प्रक्षेपित केल्यानंतर हे मोड्यूल आपली क्रायोजेनिक इंजिन चालू करून ओरायन क्रू मॉडेल ला चंद्राच्या दिशेने पाठवून देईल. चंद्राच्या कक्षेत आल्यानंतर १०० किलोमीटर उंचीवरून ओरायन चंद्राचा अभ्यास करेल आणि त्याच्या तांत्रिक बाबींच विश्लेषण केलं जाईल. परतीच्या प्रवासात चंद्राच्या गुरुत्वाकर्षणाचा वापर करत ओरायन क्रू मॉडेल पुन्हा पृथ्वीच्या दिशेने आपला प्रवास सुरु करेल. वर लिहिलं तसं मॅक ३४ किंवा ११ किलोमीटर / सेकंद या प्रचंड वेगाने पृथ्वीकडे झेपावेल. या काळात त्याच तपमान ५००० डिग्री सेल्सिअस इतकं वाढलेलं असेल. या तपमानात ओरायन क्रू मॉडेल चा निभाव लागणं नासा ला अपेक्षित आहे. 

आर्टमिस या मोहिमेद्वारे नासाने पुन्हा एकदा चंद्राकडे आपली वाटचाल सुरु केली आहे. या मिशन मधे पहिल्यांदा एक महिला अंतराळवीर चंद्राच्या पृष्ठभागावर आपली पावले टाकणार आहे. हा लेख लिहेपर्यंत या मोहिमेचं फायनल काऊन्ट डाऊन सुरु झालेलं आहे. जर उद्या वातावरण योग्य असेल तर आर्टमिस १ हे चंद्राकडे उड्डाण करेल. हे उड्डाण पुढल्या २०-३० वर्षाची अवकाश मोहिमांची दिशा ठरवणारं असणार आहे. त्यामुळेच नासासाठी ही मोहीम अतिशय महत्वाची आहे. नासाच्या सर्व वैज्ञानिक, अभियंते आणि संशोधकांना या उड्डाणासाठी खूप खूप शुभेच्छा.         

फोटो शोध सौजन्य :- नासा, गुगल 

सूचना :- ह्या पोस्टमधील शब्दांकन (विनीत वर्तक ©) कॉपीराईट आहे.   

The story of the 'Yuan Wang' ship... Vinit Vartak ©

 The story of the 'Yuan Wang' ship... Vinit Vartak ©

On August 16, 2022, at 8:20 am, the Chinese ship Yuan Wang 5 entered the port of Hambantota, Sri Lanka. The ship was embroiled in controversy before reaching Sri Lanka. India had expressed strong disapproval of officially allowing the ship to enter the Sri Lankan port. Apart from India, the US had expressed its displeasure in allowing this Chinese ship to stop in Sri Lanka. India was the only country that helped Sri Lanka when it was going through financial crisis. Then why did Sri Lanka allow this ship to come to its country against India's opposition? What exactly is in this ship? What is the politics behind China? Why is this an alarm bell for India? Overall, what should India do in this situation? Or what would have done? We as common Indians have to answer these questions.

The Chinese word 'Yuan Wang' means 'foresight'. Now from the name you may have noticed that such a ship can see far away. China has built 7 ships in this series so far. 4 of them are still working, 2 are retired and 1 has been destroyed as a target. So these ships are waterborne spies. Although China says that these ships are laboratories, no one believes any of China's words. China's Yuan Wang 5 ship has optical, laser, radar and all kinds of wave detection capabilities. These ships are basically built for the same job. The purpose behind making this ship is to study satellite flight, ballistic missile, rocket flight and provide the technical side of it to the Chinese army. Its capability is to detect any such objects at a distance of about 750 to 800 kilometers and analyze their technical aspects. If these technical matters fall into the hands of the Chinese military, they will be able to decipher any country's missile, rocket or other secret.

China is now trying to establish its supremacy in the Indian Ocean after the South China Sea. But the biggest obstacle in his efforts is the Indian Navy. Also, China is not alarmed by the speed with which India is advancing in missile technology, but is wary. China's headache is not India but India providing its missile technology to small countries in South East Asia. Because these countries have the power to challenge China's one-armed rule in the South China Sea. That is why China has taken advantage of Sri Lanka's helplessness to unravel the intricacies of India's missile and rocket technology. In 2017, the government of Sri Lanka, which was stuck in economic quagmire, leased the same Hambantota port to China for 99 years. Now this means that theoretically China can bring or dock any ship in this port. Although this is very dangerous for a country's sovereignty, China does not beg the United Nations or international arbitration. He is like a moneylender. Who doesn't care what others think. For him its benefit is paramount.

After hearing that a Chinese spy ship would come so close to India, India had objected to it. This is because even though the ship is in Hambantota port, it has the capability to look 800 kilometers away. In this area, India's two most important nuclear projects, ISRO's launch site at Sriharikota, along with India's Kalam Island from which India tests all its missiles, come within sight of the ship. Information about such secret and sensitive places in India reaching the Chinese army was an alarm bell for India. Even if India applied diplomatic pressure, it was not in Sri Lanka's hands whether to allow the ship to come there or not. Sri Lanka has already sold everything to China. That puts a limit on how much opposition Sri Lanka can actually put up. If you keep a tenant, you can tell not to have too many guests in the house, but you can't decide who he / she should invite or who should enter his house. This was the reality of Sri Lanka. Under pressure from India, Sri Lanka initially refused to recognize the ship, but when China clarified the terms of the deal, Sri Lanka and its government were completely helpless. Sri Lanka had no choice but to give the ship a red carpet welcome.

India was already aware of this. India resisted the ship as much as possible and gave it as much international publicity as possible. This was also a part of the move played by India. This ship came on the radar of many other countries including India. It came on the radar of many other countries including America, Australia, Japan. This gave an advantage that many countries were ready to monitor exactly what this ship was going to do in Hambantota port. The benefit to India is that if any information is leaked or not known by India, the information can be shared as this country monitors it. China wanted to play this trick secretly but India exposed the true face of China by giving it international publicity. Stealth or surprise is very important in such a mission. But India took away exactly this part from it. India has already informed all its important institutions about this. Clear instructions were given on what precautions to take and what to avoid. The mechanism was worked out so that the least or most wrong information would be received by the Chinese ship. India's spy satellites were diverted from space to this ship. Therefore, China's Yuan Wang mission is almost a failure.

On August 22, 2022, after completing its 7-day stay at Hambantota port, the ship again left for China. Overall, it is clear that China has failed in what it wanted to achieve. But the danger is not over for India. India will have to keep a close eye on such steps of China. It is clear that henceforth these Chinese yuan wang will continue to be brought to the port of Sri Lanka. India cannot stop him. But can take steps to protect himself while the ship is here. China started its move almost 20 years ago. When he dragged Sri Lanka in his net in the name of developing Hambantota port. That is why India has to recognize these steps and move forward. 

India has given one Indian Navy Dornier aircraft to Sri Lanka for free for two years on August 15, 2022 despite Sri Lanka's counter-steps. Now one may say that why should we help Sri Lanka which is stabbing us in the back and accepting the Chinese ship? So this is not the time to test friendship. Sri Lanka is totally helpless right now. Even if India does not help, no one can stop China from bringing ships to Sri Lankan ports.Think if we also put Sri Lanka under the wall, Sri Lanka will further fall under China's rule. China will still take advantage of this. India cannot afford it at all. Note that China took steps 20 years ago to taste the fruits of today. If we want to keep Sri Lanka with us in the future, we have to work on it now. Although no one can say today whether it will bear fruit now or how much it will bear in the future, it is comforting for India that Sri Lanka did not allow the Chinese ship to enter its port easily because of India's words. Things take time to change. It is a fact that if Indian rulers had noticed this move by China 20 years ago, the situation might not have become so serious today. 

So this is the story of the Yuan Wang ship. Which is now on its way back with empty hands. But whenever it comes again, we must be more alert than we are today.

Jai Hind!!!

Photo Search Courtesy :- Google 

Notice :- Wording in this post is copyright. 

'युआन वांग' जहाजाची गोष्ट... विनीत वर्तक ©

 'युआन वांग' जहाजाची गोष्ट... विनीत वर्तक ©

१६ ऑगस्ट २०२२ रोजी सकाळी ८ वाजून २० मिनिटांनी चीन च युआन वांग ५ हे जहाज श्रीलंकेच्या हंबनटोटा बंदरात दाखल झालं. श्रीलंकेत पोहोचण्या आधीच हे जहाज वादाच्या भोवऱ्यात सापडलं होतं. भारताने अधिकृतरित्या या जहाजाला श्रीलंकेच्या बंदरात येण्यासाठी मान्यता द्यायला तीव्र नापसंती व्यक्त केली होती. भारताशिवाय अमेरिकेने ही चीन च्या या जहाजाला श्रीलंकेत थांबा देण्यासाठी नापसंती व्यक्त केली होती. श्रीलंका आर्थिक संकटात चाचपडत असताना भारत हा एकमेव देश होता ज्याने त्याची मदत केली. मग असं असताना भारताचा विरोध डावलून श्रीलंकेने या जहाजाला आपल्या देशात यायला का मान्यता दिली? नक्की या जहाजात काय आहे? चीन च यामागे राजकारण काय आहे? भारतासाठी ही धोक्याची घंटा का आहे? एकूणच भारताने या स्थितीत काय करायला हवं? किंवा काय केलं असेल? या प्रश्नांची उपापोह आपण सामान्य भारतीय म्हणून करायला हवा. 

'युआन वांग' या चिनी शब्दाचा अर्थ होतो 'दुरदृष्टी'. आता नावावरून लक्षात आलं असेल की असं जहाज जे खूप दूरवर बघू शकते. चीन ने या सिरीज मधली ७ जहाज आत्तापर्यंत बांधली आहेत. त्यातील ४ अजून कार्यरत आहेत तर २ निवृत्त झाली आहेत तर १ टार्गेट बनून नष्ट झालेलं आहे. तर ही जहाज पाण्यावर चालणारी गुप्तहेर आहेत. चीन जरी ही जहाज प्रयोगशाळा आहेत असं म्हणत असला तरी चीन च्या कोणत्याच शब्दावर कोणाचाच विश्वास नसतो. तर चीन च युआन वांग ५ या जहाजावर ऑप्टिकल, लेझर, रडार आणि सर्व प्रकारच्या लहरी पकडण्याची क्षमता आहे. ही जहाज मुळातच त्याच कामासाठी बनवली गेली आहेत. ही जहाज बनवण्या मागचा उद्देश उपग्रह उड्डाण, बॅलेस्टिक मिसाईल, रॉकेट उड्डाण यांचा अभ्यास करून त्यातील तांत्रिक बाजू चीन च्या सेनेला पुरवणं आहे. याची क्षमता साधारण ७५० ते ८०० किलोमीटर अंतरावर असलेल्या कोणत्याही प्रकारच्या अश्या गोष्टींचा शोध लावून त्यातील तांत्रिक बाजूचं विश्लेषण करण्याची आहे. या तांत्रिक बाबी जर चीन च्या सैन्याच्या हाती लागल्या तर त्या कोणत्याही देशाचं मिसाईल, रॉकेट अथवा इतर गुप्त गोष्टीचा उलगडा करू शकण्यात सक्षम असतील. 

चीन आता साऊथ चायना सी नंतर हिंद महासागरात आपलं वर्चस्व प्रस्थापित करण्याच्या प्रयत्नात आहे. पण त्याच्या या प्रयत्नांत सगळ्यात मोठा अडसर भारतीय नौदलाचा आहे. तसेच भारत ज्या वेगाने मिसाईल तंत्रज्ञानात प्रगती करतो आहे त्यामुळे चीन धास्तावलेला नसला तरी सावध आहे. चीन ची डोकेदुखी भारत नाही तर भारत साऊथ इस्ट एशिया मधील छोट्या देशांना आपलं मिसाईल तंत्रज्ञान उपलब्ध करून देतो आहे ती आहे. कारण साऊथ चायना सी मधील चीन च्या एकछत्री अंमलाला आव्हान देण्याची ताकद या देशांकडे निर्माण होते आहे. त्यासाठीच चीन ने भारताच्या मिसाईल, रॉकेट तंत्रज्ञानातील क्लिष्ट गोष्टींचा उलगडा करण्यासाठी श्रीलंकेच्या असहायतेचा फायदा घेतला आहे. २०१७ साली आर्थिक दलदलीत रुतलेल्या श्रीलंकेच्या सरकारने त्यांच हंबनटोटा हे बंदर ९९ वर्षासाठी चीन ला भाड्याने दिलं. आता याचा अर्थ होतो की तात्विक दृष्ट्या चीन या बंदरात कोणतही जहाज आणू शकतो किंवा उभं करू शकतो. एखाद्या देशाच्या सार्वभौत्मासाठी ही गोष्ट अतिशय धोकादायक असली तरी चीन युनायटेड नेशन किंवा आंतरराष्ट्रीय लवाद, आदेश यांना भीक घालत नाही. तो एखाद्या सावकारासारखा आहे. ज्याला बाकीचे काय विचार करतात याने काही फरक पडत नाही. त्याच्यासाठी त्याचा फायदा हा सर्वोतोपरी असतो. 

चीन च हे हेरगिरी करणार जहाज भारताच्या इतक्या जवळ येणार हे ऐकल्यावर भारताने यावर आक्षेप घेतला होता. याला कारण जहाज जरी हंबनटोटा बंदरात असलं तरी त्याची क्षमता ८०० किलोमीटर लांबवर बघण्याची आहे. या क्षेत्रात भारताचे दोन महत्वाचे आण्विक प्रकल्प, इसरो च प्रक्षेपण स्थान म्हणजेच श्रीहरीकोटा आणि त्याच सोबत भारताचं कलाम बेट ज्यावरून भारत आपल्या सर्व मिसाईल च्या चाचण्या करतो ते या जहाजाच्या दृष्टीक्षेपात येते. भारतातील  अश्या गुप्त आणि संवेदनशील ठिकाणांची माहिती चीनच्या सेनेपर्यंत पोहचणे भारतासाठी धोक्याची घंटा होती. भारताने राजनैतिक दबाव टाकला तरी जहाजाला तिकडे येऊ द्यायचं का नाही हा निर्णय श्रीलंकेच्या हातात नव्हताच. श्रीलंका आधीच सगळं चीन ला विकून बसली आहे. त्यामुळे श्रीलंका प्रत्यक्षात किती विरोध करतो यावर मर्यादा येतात. तुम्ही एखादा भाडेकरू ठेवला तर तुम्ही फारफार तर जास्त पाहुणे घरत चालणार नाहीत असं सांगू शकता पण त्याने कोणाला बोलवावं किंवा कोणी त्याच्या घरात प्रवेश करावा हे तुम्ही ठरवू शकत नाहीत. हीच वस्तुस्थिती श्रीलंकेची होती. भारताच्या दबावाखाली श्रीलंकेने आधी या जहाजाला मान्यता नाकारली पण जेव्हा चीन ने करारातील अटी स्पष्ट केल्या तेव्हा श्रीलंका आणि तिथलं सरकार हे त्यांच्यापुढे सपशेल हतबल होतं. त्या जहाजाला रेड कार्पेट वेलकम करण्याशिवाय श्रीलंकेपुढे कोणताच पर्याय नव्हता. 

भारताला याची आधीच कल्पना होती. जेवढा शक्य असेल तितका विरोध भारताने या जहाजाला केला आणि शक्य तेवढी आंतरराष्ट्रीय प्रसिद्धी याला जाणून बुजून दिली. हा पण भारताने खेळलेल्या चालीचा एक भाग होता. हे जहाज भारतासह इतर अनेक देशांच्या रडारवर त्यामुळे आलं. अमेरिका, ऑस्ट्रेलिया, जपानसह इतर अनेक देशांच्या रडारवर आलं. यामुळे एक फायदा झाला की हे जहाज हंबनटोटा बंदरात नक्की काय करणार आहे यावर लक्ष ठेवायला अनेक देश सज्ज झालं. भारताला याचा फायदा हा झाला की एखादी माहिती भारताकडून निसटली अथवा कळली नसेल तर हे देश देखरेख करत असल्यामुळे माहितीच आदान प्रदान केलं जाऊ शकते. चीनला ही चाल गुप्तपणे खेळायची होती पण भारताने याला आंतरराष्ट्रीय प्रसिद्धी देऊन चीन चा खरा चेहरा समोर आणला. अश्या मिशन मधे गुप्तता किंवा सरप्राईज हा भाग अतिशय महत्वाचा असतो. पण भारताने नेमका हाच भाग त्यातून काढून घेतला. भारताने आपल्या सर्व महत्वपूर्ण संस्थांना आधीच याची माहिती दिली. काय खबरदारी घ्यायची काय टाळायचं याच्या स्पष्ट सूचना देण्यात आल्या. कमीत कमी किंवा चुकीची माहिती जास्तीत जास्त चीन च्या जहाजाला मिळेल अशी यंत्रणा कार्यंवित करण्यात आली. भारताचे हेरगिरी करणारे उपग्रह अवकाशातून या जहाजाकडे वळवण्यात आले. त्यामुळे चीन च युआन वांग मिशन हे जवळपास फेल झाल्यात जमा आहे. 

२२ ऑगस्ट २०२२ ला आपला ७ दिवसांचा हंबनटोटा बंदरातील मुक्काम आवरता घेत हे जहाज पुन्हा चीनकडे रवाना झालं आहे. एकूणच चीन ला जे यातून मिळवायचं होतं त्यात त्याला सध्यातरी अपयश आलं आहे हे स्पष्ट आहे. पण भारतासाठी धोका टळलेला नाही. भारताला चीनच्या अश्या पावलांकडे बारीक नजर ठेवावी लागणार आहे. यापुढे ही चीन युआन वांग श्रीलंकेच्या बंदरात आणत राहणार हे स्पष्ट आहे. त्याला भारत अडवू शकत नाही. पण ती जहाज इकडे असताना आपली सुरक्षा कशी करायची यावर पावलं टाकू शकतो. चीन ने आपल्या चालीची सुरवात तब्बल २० वर्षापूर्वी केली होती. जेव्हा हंबनटोटा हे बंदर विकसित करण्याच्या नावाखाली श्रीलंकेला आपल्या जाळ्यात त्यांनी ओढलं. त्यामुळेच भारताला ही पकाळाची पावलं ओळखून पुढे जावं लागणार आहे. 

भारताने श्रीलंकेने विरुद्ध पाऊल टाकलं असताना सुद्धा १५ ऑगस्ट २०२२ ला भारतीय नौसेनेचे एक डॉर्निअर विमान श्रीलंकेला दोन वर्षासाठी फुकट दिलं आहे. आता कोणी म्हणेल की आपल्या पाठीत खंजीर खुपसून चीनच्या जहाजाला मान्यता देणाऱ्या श्रीलंकेला का मदत करायची? तर ही वेळ नाही मैत्रीची परीक्षा घ्यायची. श्रीलंका सध्या पूर्णपणे असहाय आहे. भारताने मदत केली नाही केली तरी चीनला श्रीलंकेच्या बंदरावर जहाज आणण्यापासून कोणीच अडवू शकत नाही. विचार करा आपणही श्रीलंकेला वाळीत टाकलं तर श्रीलंका अजून जास्ती चीन च्या गोटात जाईल. चीन अजून याचा जास्ती फायदा घेईल. भारताला ते अजिबात परवडणारं नाही. लक्षात घ्या आजच्या दिवसाची फळे चाखायला चीन ने २० वर्षापूर्वी पावलं टाकली होती. आपल्याला जर श्रीलंकेला भविष्यात आपल्या सोबत ठेवायचं असेल तर आत्तापासून त्यावर काम करायला लागणार आहे. भले त्याची फळ आत्ता मिळणार नाहीत किंवा भविष्यात किती मिळतील ये आज कोणी सांगू शकत नसलं तरी भारताच्या शब्दाखातर का होईना श्रीलंकेने चीन च्या जहाजाला सहजासहजी आपल्या बंदरात येऊ दिलं नाही हे पण भारतासाठी दिलासादायक आहे. गोष्टी बदलायला वेळ लागतो. चीन च हे पाऊल जे २० वर्षापूर्वी भारतीय राज्यकर्त्यांच्या लक्षात आलं असतं तर कदाचित परिस्थिती इतकी गंभीर आज झाली नसती हे वास्तव आहे. 

तर ही आहे युआन वांग जहाजाची गोष्ट. जे आता चिंचोके घेऊन परतीच्या प्रवासाला लागलेलं आहे. पण ते पुन्हा जेव्हा कधी येईल तेव्हा आपण आजच्या पेक्षा जास्ती सजग असलं पाहिजे.  

जय हिंद!!!

फोटो शोध सौजन्य :- गुगल 

सूचना :- ह्या पोस्टमधील शब्दांकन (विनीत वर्तक ©) कॉपीराईट आहे.   

The Unsolved Question... Vinit Vartak ©

 The Unsolved Question... Vinit Vartak ©

The most essential thing for any living being is 'Light'. That is why it would not be wrong to say that the entire research of physics revolves around light. But this light itself gives rise to an unsolvable puzzle. Ever since mankind began to understand our structure with the help of science, that is, since about the 17th century, what exactly is this light? Many scientists have explored this question. According to some, light is a wave. Because it is constantly moving forward while according to some it is associated with particles. From here, physics splits into two fundamental divisions. One of them is 'Quantum Physics' and the other is 'Particle Physics'. So let's understand exactly what it is?.

If we think of something, two forms of it come before us. One is 'Gigantic' and the other is 'Subtle'. On these two forms these two splits go. The unsolved question here is the bridge connecting these two forks. Because they go right in our way. But when we try to bring these two parts together and study them, they contradict each other laws. Because the rules of one do not apply to the other. Hence the students are confused. Everyone thinks it is right because the findings from experiments say so. If the conclusions of both sides are correct, then how to reconcile these two divides and move forward? This is an unsolved question that continues to puzzle scientists today.

The first branch is 'Quantum Physics'. Quantum physics is called quantum mechanics. From its name we know that it is related to the mechanical properties of atoms. Quantum physics states that energy and motion can be quantified. It depends on the accuracy with which they can be measured. Quantum physics is based on the theory of 'black body radiation' discovered by Max Planck and the 'photoelectric effect theory' proposed by the world famous scientist Albert Einstein. Quantum means quantity or part in Marathi. Simply put, a branch of physics that deals with a part or quantity. Based on that some rules are made. Where it is used is LEDs, microprocessors, diodes, lasers, MRIs. (magnetic resonance imaging), electron microscopy. Now the second branch is 'Particle Physics'. As the name suggests, this crack is associated with particles. The study of the microscopic particles of an object, the radiation emitted from it like protons, neutrons, electrons, the forces between them i.e. strong and weak and the interaction between them. Where it is used is medical isotopes, superconductors, in industry. 

Now where the problem comes Einstein's General Theory of Relativity which is based on particle physics says that if an object with massive mass would create a hole in the carpet of space and time due to its mass. What this means is that the plate of the universe will be pushed down at that place. This shape will be curved. Just as a ball will create a curve with its weight on a carpet caught in the air. But quantum mechanics says that when you think about it at the microscopic level, it cannot form a curved shape. Because at that level these particles are only eating hell. What this means is that the rules that apply to small things don't apply when you apply them to big things. While the laws of big things apply to small-scale quantum mechanics, they don't apply there.

In simple words, the laws that unite these two branches of physics are not yet known to us. That is why the confusion of knowing about the overall structure of the universe is still stuck in the puzzle. Some scientists have tried to build such a bridge. But the research of the bridge is still going on so that those rules will be accepted in the entire scientific world.

Footnote :- The purpose of this post is to understand Particle Physics and Quantum Mechanics (Physics) in a simple way. These subjects are so deep that scholars can or should still argue about many things. The purpose of the post is limited to stating the difference between the two topics only and only.

Photo Search Courtesy :- Google (In the first photo Elementary Particle Model and in the second photo General Theory of Relativity Space and Time)

Notice :- Wording in this post is copyright. 

न सुटणारा प्रश्न... विनीत वर्तक ©

 न सुटणारा प्रश्न... विनीत वर्तक ©

कोणत्याही सजीवांसाठी अत्यंत गरजेची गोष्ट म्हणजे 'प्रकाश'. त्यामुळेच भौतिक शास्त्राच संपूर्ण संशोधन प्रकाशा भोवती फिरत असते असं म्हंटल तर वावगं ठरणार नाही. पण हा प्रकाशच एका न सुटणाऱ्या कोड्याला जन्म देतो. जेव्हापासून मानव विज्ञानाच्या साह्याने आपली जडणघडण समजून घेऊ लागला तेव्हा पासून म्हणजेच साधारण १७ व्या शतकापासून हा प्रकाश नक्की काय आहे? या प्रश्नाचा अनेक वैज्ञानिकांनी शोध घेतला आहे. काहींच्या मते प्रकाश ही एक तरंग आहे. कारण तो सतत पुढे जात असतो तर काहींच्या मते तो पार्टीकल म्हणजेच कणांशी निगडित आहे. इकडून भौतिकशास्त्राला दोन मूलभूत फाटे फुटतात. त्यातील एक म्हणजे 'क्वांटम फिजिक्स' आणि दुसरा म्हणजे 'पार्टीकल फिजिक्स'. तर नक्की ही काय भानगड आहे हे आपण समजून घेऊ. 

एखाद्या गोष्टीचा आपण विचार केला तर त्याची दोन रूपे आपल्यासमोर येतात. एक म्हणजे 'अवाढव्य' तर दुसरं म्हणजे 'अतिसूक्ष्म'. याच दोन रूपांवर हे दोन फाटे  जातात. इकडे न उलगडणारा प्रश्न म्हणजे या दोन फाट्यांना जोडणारा ब्रिज. कारण हे आपल्या मार्गावर तर बरोबर जातात. पण जेव्हा आपण हे दोन फाटे एकत्र आणण्याचा आणि अभ्यास करण्याचा प्रयत्न करतो तेव्हा दोघांमधे ३६ चा आकडा येतो. कारण एकाचे नियम दुसऱ्याला लागू होत नाहीत. त्यामुळे याचा अभ्यास करणारे गोंधळून जातात. प्रत्येकाला वाटते तोच बरोबर कारण प्रयोगातून आलेले निष्कर्ष तसे सांगतात. दोन्ही बाजूचे निष्कर्ष जर बरोबर असतील तर या दोन फाट्यात समेट घडवून पुढे जायचं कसं? हा एक न सुटणारा प्रश्न आजही वैज्ञानिकांना साद घालतो आहे. 

यातील पहिला फाटा आहे 'क्वांटम फिजिक्स'. क्वांटम फिजिक्स ज्याला क्वांटम मेकॅनिक्स ही म्हंटल जाते. याच्या नावातून आपल्याला कळेल की अणू चे जे यांत्रिकी गुणधर्म (मॅकेनिकल प्रॉपर्टीज) त्याच्याशी हे निगडित आहे. क्वांटम फिजिक्स हे सांगते की ऊर्जा आणि गती परिमाणीत करता येते. कोणत्या अचूकतेत त्या मोजता येतील हे ही ठरलेलं असते. मॅक्स प्लॅन्क ने शोधलेल्या 'ब्लॅक बॉडी रेडिएशन' प्रमेय आणि जगविख्यात शास्त्रज्ञ अल्बर्ट आईनस्टाईन ने मांडलेल्या 'फोटोइलेक्ट्रिक इफेक्ट थेअरी' वर क्वांटम फिजिक्स चा पाया उभा आहे. क्वांटम चा मराठीत अर्थ होतो प्रमाण किंवा भाग. सोप्या भाषेत भौतिक शास्त्राचा असा फाटा जो एखाद्या भागाशी किंवा प्रमाणाशी संलग्न असतो. त्यावर आधारित काही नियम बनतात. याचा वापर कुठे होतो तर एल.ई.डी., मायक्रोप्रोसेसर, डायोड, लेझर, एम.आर.आय. (magnetic resonance imaging), इलेक्ट्रॉन मायक्रोस्क्रोपी. आता दुसरा फाटा आहे 'पार्टीकल फिजिक्स'. याच नाव सांगते की हा फाटा पार्टीकल म्हणजेच कणांशी निगडित आहे. एखाद्या वस्तूचे सुक्ष्म कणांचा अभ्यास, त्यातून निघणारं रेडिएशन जसे प्रोटॉन, न्यूट्रॉन, इलेक्ट्रॉन त्यांच्यातील फोर्सेस म्हणजे स्ट्रॉंग आणि वीक तसेच त्यांच्यामधे होणारा परस्पर संवाद. याचा उपयोग कुठे होतो तर मेडिकल आयसोटोप्स, सुपरकंडक्टर, इंडस्ट्री मधे. 

आता अडचण कुठे येते तर आईनस्टाईन ची जनरल थिअरी ऑफ रिलेटिव्हिटी जी पार्टीकल फिजिक्स वर आधारित आहे ती असं सांगते की जर एखादं प्रचंड वस्तुमान असलेली वस्तू आपल्या वस्तुमानामुळे विश्वाच्या गालिच्यावर स्पेस आणि टाइम मधे खड्डा निर्माण करेल. याचा अर्थ काय तर विश्वाचं जे पटल आहे ते त्या ठिकाणी खालच्या बाजूला दबल जाईल. हा आकार वक्राकार असेल. ज्या प्रमाणे एखादा चेंडू हवेत पकडलेल्या गालिच्यावर आपल्या वजनाने वक्राकार तयार करेल. पण क्वांटम मेकॅनिक असं सांगते की जेव्हा तुम्ही सुक्ष्म स्तरावर या गोष्टीचा विचार कराल तेव्हा असा वक्राकार आकार बनूच शकत नाही. कारण त्या पातळीवर हे पार्टीकल फक्त हेलकावे खात असतात. याचा अर्थ काय तर सूक्ष्म गोष्टींसाठी लागू होणारे नियम जेव्हा तुम्ही मोठ्या गोष्टींसाठी लागू करतात तेव्हा त्यात ते नियम लागू होत नाहीत. जेव्हा मोठ्या गोष्टींचे नियम छोट्या सुक्ष्म क्वांटम मॅकेनिक साठी लागू करतात तेव्हा ते तिकडे लागू होत नाही. 

सोप्या शब्दात भौतिक शास्त्राच्या या दोन फाट्यांना एकसंध बनवणारे नियम अजून आपल्याला ज्ञात झालेले नाहीत. त्यामुळेच विश्वाच्या एकूणच रचनेविषयी जाणून घेताना होणारा गोंधळ अजूनही कोड्यात अडकलेला आहे. काही वैज्ञानिकांनी असा ब्रिज बांधण्याचा प्रयत्न केलेला आहे. पण संपूर्ण विज्ञान विश्वात ते नियम स्विकारले जातील अश्या ब्रिज च संशोधन आजही सुरु आहे. 

तळटीप :- या पोस्टचा हेतू सोप्या पद्धतीने पार्टीकल फिजिक्स आणि क्वांटम मॅकेनिक (फिजिक्स) समजून सांगण्याचा आहे. हे विषय इतके खोल आहेत की त्यातले अभ्यासक अजूनही अनेक गोष्टींवर वाद घालू शकतात किंवा असू शकतात. पोस्टचा उद्देश हा फक्त आणि फक्त दोन विषयातील फरक सांगण्यापुरती मर्यादित आहे.    

फोटो शोध सौजन्य :- गुगल ( पहिल्या फोटोत एलिमेंट्री पार्टीकल च मॉडेल आणि दुसऱ्या फोटोत जनरल थेअरी ऑफ रिलेटिव्हिटी स्पेस आणि टाइम मधे) 

सूचना :- ह्या पोस्टमधील शब्दांकन (विनीत वर्तक ©) कॉपीराईट आहे.   

'White Swan'... Vinit Vartak ©

 'White Swan'... Vinit Vartak ©

India has faced the threat of what is called a two-front war in the past. Pakistan on one side and China on the other, but due to the plight of Pakistan in the past few years and India's technological progress, India and Pakistan are aware that Pakistan cannot even come close to being equal to India. Due to this, in the last few years, India has started planning its defense capabilities in front of China. In the wake of the Doklam standoff and subsequent border disputes with India, China has taken some moves to provoke India. One of them is the deployment of the H6 strategic bomber over Tibet. Basically what is a strategic bomber? What is its threat to India? There is only one answer to all the questions of how India will answer it. That is 'white swan'.

To understand what a strategic bomber is, we have to go back to the Cold War era. America and Russia invented many destructive combat technologies to outwit each other. A part of it is 'Strategic Bomber'. During the First World War, Russia developed a fighter plane for the first time by dropping bombs to blow up the enemy's terrine, Eliminate them and get back to our country before anyone can guess where these bombs fell from the sky. In World War II, British and American strategic bombers tried to stop Japan by bombing Japanese cities, but when Japan did not listen, American Boeing B-29 Super fortress strategic bombers dropped atomic bombs on the Japanese cities of Hiroshima and Nagasaki. What happened after that is history. After this, the strategic bomber rivalry between America and Russia continued during the Cold War. That is why history tells us that having a strategic bomber is a step forward in the war of any country.

In the past few months, China has deployed its H6 strategic bomber in Tibet near the Indian border.As mentioned above, a strategic bomber can carry a huge number of bombs, missiles, nuclear missiles with it and go deep into the enemy country. This strategic bomber of China has a range of 3500 km. Which includes the whole of India. All the important cities, establishments, military and secret institutions of India fall under this phase. That is why China has tried to create psychological pressure on India. India's headache is not the H6 but the H20 strategic bomber coming in 2025. It is going to be a strategic bomber stealth. This means it is almost impossible to detect with radar. It will have a capacity of 45 tons of bombs and a distance of up to 8500 km. That is why India needs to find a solution to its problems. If India wants to compete with China, it is the need of the hour to have an equally powerful strategic bomber. The same answer is 'white swan'.

The White Swan, or Russian Tupolev Tu 160, is the world's most reliable, powerful and destructive strategic bomber currently in service. This bomber took off for the first time on December 16, 1981. With a wingspan of 56 meters, the aircraft can reach a height of more than 40,000 feet (maximum altitude of 52,000 feet), carrying 1,10,000 kilograms on its own and carrying as many as 45,000 kilograms of bombs, missiles, nuclear missiles. White swan is capable of flying at high speeds of up to (Mach 2) 2220 km/h from high altitudes. Its 4 Samara NK 31 turbofan engines generate thrust that no other aircraft has ever managed. It has the capability to cover a distance of more than 12000 km in a single flight. (with air to air refueling. without refueling approx. 8500 kms). Tupolev Tu 160 is the most powerful strategic bomber in the world. Even America's B2 Spirit seems like a little puppy in front of him. That is why even America is afraid of this white swan. Russia currently has only 17 Tupolev Tu 160 strategic bombers. In the Russia-Ukraine war, these planes have successfully carried out the responsibility of attacking the cities of Ukraine. Russia has never sold its biggest asset to any country. But Russia is said to have given its approval for the Tupolev Tu 160, keeping all rules aside for India.

The US alone has spent over 100 billion US dollars to build a strategic bomber. From this we can understand how much a country's defense capability and mental toughness will increase if it has a strategic bomber that even the US fears. A Tupolev Tu 160 of Russia costs around $270 million. Discussions are currently going on in the international arena that India is negotiating through the back door to support China's growing dominance. If India signs a deal to acquire this strategic bomber from Russia, it will be a boon for China and a shock for America. With the arrival of Tupolev Tu 160 strategic bombers, India's dominance over the Indian Ocean will increase several folds. Without violating international borders, India will be able to strike deep inside the enemy at very important places like the entire Malacca Strait, Indian Ocean.

Why should we pay so much for a strategic bomber when India has fighter jets like Sukhoi, Rafale, Tejas.No matter how capable these fighter jets are, there is a limit to how many missiles they can carry. An aircraft like Rafale has 14 hard points. But considering the weight of a missile, it can take off with one missile like Brahmos or 10-12 missiles like Astra. Note that the weight of BrahMos missile is 3 tons. The strategic bomber will have the capability to carry around 15 Brahmos simultaneously or carry more than 290 Astra missiles. Now the difference is clear that where Rafale can fire one BrahMos or nuclear missile at a time, Tupolev Tu 160 strategic bomber can literally rain bombs on the enemy country. When 10 Brahmos attack the enemy at the same time, They will not have time to react. It is obvious that when India has this capability in the Indian Ocean, a power-hungry country like China will be far away from it.

The Tupolev Tu 160 strategic bomber is a mobile messenger of the skies. It is shaped like a swan flying in the air. Its wings are made with a blended wing profile. This means there is no difference between the wings and the body of the aircraft they are one. Its color is also white. That is why it is called White Swan or Safed Hans.This aircraft is very modern and flies with fly by wire system. It takes as many as 4 pilots to fly this plane. The flight takes 130 tonnes of fuel with it. When this is in the air, the enemy also keeps all his weapons in the closet. Because there is no tracking of How, when and from where this plane will drop the bomb. By the time you know it, it is long gone. It is now clear that India is considering acquiring the aircraft. If this agreement is reached between India and Russia, it will be very important for India.At the time of S-400, it is almost certain that the US exempted India from the CATSA agreement. But after the Tupolev Tu 160 strategic bomber deal, it is clear that the US will not back down from CATSA. So it will be exciting to see what moves India plays for the purchase of white swan.

Jai Hind!!!

Photo Search Courtesy :- Google

Notice :- Wording in this post is copyright.

'सफेद हंस'... विनीत वर्तक ©

 'सफेद हंस'... विनीत वर्तक ©

भारताला टू फ्रंट वॉर ज्याला म्हणतात त्याचा धोका भूतकाळात होता. एकीकडे पाकिस्तान तर दुसरीकडे चीन पण गेल्या काही वर्षात झालेली पाकिस्तानची दुर्दशा आणि भारताची तांत्रिक प्रगती यामुळे पाकिस्तान आता भारताची बरोबरी काय जवळपास सुद्धा फिरकू शकत नाही याची जाणीव भारताला आणि पाकिस्तान ला ही आहे. याच गोष्टीमुळे गेल्या काही वर्षात भारत आपल्या संरक्षण क्षमतेची आखणी चीनला समोर ठेवून करू लागला आहे. डोकलाम विवाद आणि त्यानंतर भारताच्या सीमेवर सुरु असलेल्या वादाच्या पार्श्वभूमीवर चीनने भारताला चिथवण्यासाठी काही हालचाली केल्या आहेत. त्यातली एक म्हणजे एच ६ या स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर ची तिबेट वर केलेली नियुक्ती. मुळात स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर म्हणजे काय? त्याचा भारताला असलेला धोका काय? त्याला भारत कसं उत्तर देणार या सर्व प्रश्नांच एकच उत्तर सध्या समोर येते आहे. ते म्हणजे 'सफेद हंस'. 

स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर म्हणजे काय हे समजण्यासाठी आपल्याला शीत युद्धाच्या काळात जावं लागेल. अमेरिका आणि रशिया यांनी एकमेकांवर कुरघोडी करण्यासाठी अनेक विध्वंसक लढाऊ तंत्रज्ञानाचा अविष्कार केला. त्याचाच एक भाग म्हणजे 'स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर'. पहिल्या महायुद्धाच्या वेळी रशियाने पहिल्यांदा बॉम्ब टाकून शत्रूची दाणादाण उडवण्यासाठी अश्या एका लढाऊ विमानाची निर्मिती केली की ज्याच काम शत्रूच्या गोटात खोलवर शिरून त्यांच्या महत्वाच्या ठिकाणावर बॉम्ब ने हल्ला करण, त्यांचा खात्मा करण आणि हे बॉम्ब आकाशातून कुठून पडले याचा अंदाज येण्याआगोदर आपल्या देशात परत येणं. दुसऱ्या महायुद्धात ब्रिटिश आणि अमेरीकी स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर नी जपान च्या शहरांवर बॉम्ब हल्ले करून जपान ला युद्ध थांबवण्याचा प्रयत्न केला पण जेव्हा जपान ऐकत नाही त्यावेळेस अमेरीकेच्या बोईंग बी २९ सुपरफोर्ट्रेस या स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर मधून जपान च्या हिरोशिमा आणि नागासाकी या शहरांवर अणुबॉम्ब टाकण्यात आले.  त्यानंतर काय घडलं हा इतिहास आहे. यानंतर पण अमेरीका आणि रशिया यांच्यात शीत युद्धाच्या काळात स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर ने एकमेकांवर चढाओढ सुरूच राहिली. त्यामुळेच स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर हे कोणत्याही देशाकडे असणं हे त्या देशाच युद्धात एक पाऊल पुढे असते हे इतिहास सांगतो.

गेल्या काही महिन्यात चीन ने भारताच्या सरहद्दीजवळ तिबेट मधे त्यांची एच ६ नावाची स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर तैनात केली. वर सांगितलं तसं स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर हे आपल्यासोबत प्रचंड प्रमाणात बॉम्ब, मिसाईल, आण्विक मिसाईल घेऊन शत्रू देशात अगदी खोलवर जाऊ शकते. चीन च्या या स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर ची क्षमता ३५०० किलोमीटर अंतराची आहे. ज्यात संपूर्ण भारत येतो. भारताची सगळी महत्वाची शहरे, आस्थापने, सैनिकी आणि गोपनीय संस्था याच्या टप्यात येतात. त्यामुळेच भारतावर मानसिक दबाव निर्माण करण्याचा चीन ने प्रयत्न केलेला आहे. भारताची डोकेदुखी एच ६ नसून २०२५ ला येणारं एच २० हे स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर आहे. हे स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर स्टेल्थ असणार आहे. याचा अर्थ रडार ने याचा शोध घेणं जवळपास अशक्य आहे. याची क्षमता ४५ टन वजनाचे बॉम्ब आणि ८५०० किलोमीटर पर्यंत अंतर कापण्याची असणार आहे. त्यामुळेच भारताला त्याच्या तोडीस तोड उत्तर शोधण्याची गरज भासत आहे. चीन च्या या मुजोरीला टक्कर द्यायची असेल तर भारताकडे ही तितकच ताकद असलेलं स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर असणं ही काळाची गरज आहे. त्याच उत्तर आहे 'सफेद हंस'. 

सफेद हंस म्हणजेच रशियाचे टुपोलेव टीयु १६० हे जगातील सध्या कार्यरत असलेले सगळ्यात भरवशाचे, सगळ्यात शक्तिवान आणि विध्वंसकारी स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर आहे. १६ डिसेंबर १९८१ साली या बॉम्बर ने सर्वप्रथम उड्डाण केलं. ५६ मीटर चे पंख, स्वतःच १,१०,००० किलोग्रॅम वजन घेऊन आणि आपल्या सोबत तब्बल ४५,००० किलोग्रॅम वजनाचे बॉम्ब, मिसाईल, आण्विक मिसाईल घेऊन ४०,००० फुटापेक्षा (जास्तीत जास्त ५२,००० फुटाची उंची हे विमान गाठू शकते.) जास्त उंचीवरून मॅक २ ( २२२० किलोमीटर / तास) इतक्या प्रचंड वेगाने उड्डाण करण्यास सक्षम आहे. याची ४ समरा एन के ३१ टर्बोफॅन इंजिन इतकं बल  निर्माण करतात जे आजवर कोणत्याच विमानाला जमलेलं नाही. याची क्षमता तब्बल १२००० किलोमीटर पेक्षा जास्त अंतर एका उड्डाणात कापण्याची आहे. ( हवेतल्या हवेत इंधन भरून. इंधन न भरता साधारण ८५०० किलोमीटर). टुपोलेव टीयु १६० हे जगातील सगळ्यात शक्तिशाली स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर आहे. अमेरिकेचं बी २ स्पिरिट सुद्धा यापुढे एक छोटं पिल्लू वाटते. त्यामुळेच अमेरिका सुद्धा या सफेद हंसाला घाबरून आहे. रशिया कडे सध्या फक्त १७ अशी टुपोलेव टीयु १६० स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर आहेत. रशिया -युक्रेन युद्धात युक्रेन च्या शहरांवर हल्ला करण्याची जबाबदारी याच विमानांनी समर्थपणे पार पाडलेली आहे. रशियाने आपलं सगळ्यात मोठं ऍसेट आजवर कोणत्याच देशाला विकलेलं नाही. पण भारतासाठी सगळे नियम बाजूला ठेवत रशियाने टुपोलेव टीयु १६० साठी संमती दिल्याचं सांगितलं जाते. 

एकट्या अमेरिकेने स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर ची निर्मिती करण्यासाठी आजवर १०० बिलियन अमेरिकन डॉलर मोजलेले आहेत. यावरून आपण समजू शकतो की एखाद्या देशाकडे ज्याला अमेरिका पण घाबरते असं स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर असेल तर त्या देशाच्या संरक्षण क्षमतेत आणि मानसिक कणखरतेत किती वाढ होईल. रशियाच्या एका टुपोलेव टीयु १६० ची किंमत साधारण २७० मिलियन डॉलर आहे. चीन च्या वाढत्या वर्चस्वाला शह देण्यासाठी भारत मागच्या दाराने वाटाघाटी करत असल्याच्या चर्चा सध्या आंतरराष्ट्रीय पटलावर सुरु आहेत. भारताने जर रशियाकडून हे स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर घेण्याचा करार केला तर तो चीनसाठी एक शह ठरणार आहे तर अमेरिकेसाठी एक धक्का असेल. टुपोलेव टीयु १६० स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर येण्याने हिंद महासागरावरील भारताचं वर्चस्व कित्येक पटीने वाढणार आहे. आंतराष्ट्रीय सीमांचे उल्लंघन न करता पण भारत संपूर्ण मलाक्का स्ट्रीट, हिंद महासागर अश्या अतिशय महत्वाच्या ठिकाणी या बॉम्बरमुळे शत्रूच्या आत खोलवर हल्ला करण्यास सक्षम असणार आहे. 

भारताकडे सुखोई, राफेल, तेजस सारखी लढाऊ विमान असताना एखाद्या स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बरसाठी आपण इतके पैसे का मोजायचे. ही लढाऊ विमान कितीही सक्षम असली तरी ते किती मिसाईल घेऊन उडू शकतात यावर मर्यादा आहे. राफेल सारख्या विमानात १४ हार्ड पॉईंट आहेत. पण एखाद्या मिसाईल च वजन लक्षात घेतलं तर ब्राह्मोस सारखं एक किंवा अस्त्र सारखी १०-१२ मिसाईल घेऊन ते उड्डाण भरू शकते. लक्षात घ्या ब्राह्मोस मिसाईल च वजन हे ३ टन असते. जवळपास १५ ब्राह्मोस एकसाथ घेऊन किंवा तब्बल २९० पेक्षा जास्ती अस्त्र मिसाईल घेऊन उड्डाण भरण्याची क्षमता या स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर ची असणार आहे. आता फरक स्पष्ट झाला असेल की जिकडे राफेल एकावेळी फारफार तर एखाद ब्राह्मोस किंवा नुक्लिअर मिसाईल डागू शकते तिकडे टुपोलेव टीयु १६० स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर अक्षरशः बॉम्ब चा वर्षाव शत्रू देशावर करू शकते. एकाचवेळी १० ब्राह्मोस जेव्हा शत्रूवर हमला करतील तेव्हा त्याला उफ करायला पण वेळ मिळणार नाही. ही क्षमता जेव्हा हिंद महासागरात भारताकडे असेल तेव्हा चीन सारखा सत्तापिपासू देश त्यापासून चार हात लांब राहील हे उघड आहे. 

टुपोलेव टीयु १६० स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर हे आकाशातील एक चालता फिरता यमदूत आहे. याचा आकार एखाद्या हवेत उडणाऱ्या हंसासारखा आहे. याचे पंख हे ब्लेंडेड विंग प्रोफाइल ने बनवले गेले आहेत. याचा अर्थ पंख आणि विमानाची बॉडी यात फरक नाही ते एकसंध आहेत. याचा रंग देखील सफेद आहे. त्यामुळेच त्याला व्हाईट स्वान किंवा सफेद हंस असं म्हंटल जाते. हे विमान अतिशय अद्यावत असून फ्लाय बाय वायर सिस्टीम ने उडते. हे विमान उडवण्यासाठी तब्बल ४ वैमानिक लागतात. आपल्यासोबत १३० टन वजनाचं इंधन घेऊन हे उड्डाण भरते. जेव्हा हे हवेत असते तेव्हा शत्रू सुद्धा आपली सगळी अस्त्र कपाटात गुंडाळून ठेवतो. कारण हे विमान कधी, केव्हा, कुठून बॉम्ब टाकेल याचा मागमूस लागत नाही. ते कळते तोपर्यंत ते दूरवर निघून गेलेलं असते. भारत ही विमान घेण्याच्या विचारात असल्याचं आता स्पष्ट झालं आहे. जर हा करार भारत आणि रशिया यांच्यात झाला तर तो भारतासाठी खूप महत्वाचा असेल. एस ४०० च्या वेळी अमेरिकेने भारताला कॅटसा करारातून सूट दिल्याचं जवळपास निश्चित झालं आहे. पण टुपोलेव टीयु १६० स्ट्रॅटर्जीक बॉम्बर च्या खरेदी करारा नंतर कॅटसा लावण्यापासून अमेरिका मागे हटणार नाही हे स्पष्ट आहे. त्यामुळे भारत यापुढे सफेद हंसासाठी काय चाल खेळतो ते बघणं रोमांचकारी असेल. 

जय हिंद!!!

फोटो शोध सौजन्य :- गुगल 

सूचना :- ह्या पोस्टमधील शब्दांकन (विनीत वर्तक ©) कॉपीराईट आहे.   

A journey of 3000 meters between -50 and 50 degrees Celsius... Vinit Vartak

 A journey of 3000 meters between -50 and 50 degrees Celsius... Vinit Vartak

It is said that circumstances make the man. When the situation is unfavorable, you have to try your best to adapt to it. From that, our strong personality is formed. This is the story of 'Avinash Sable' of Mandwa village in Beed district of Maharashtra. The Kenyan contestants, who won three medals in the Steeplechaser category of the Commonwealth Games for 28 consecutive years since 1994, have been crushed by a soldier from a drought-stricken village in Maharashtra and a constable in the Indian Army. Avinash Sable's silver medal in the 3000m steeplechase at the Commonwealth Games is not important because he won it. So it is important that this type of he has broken the hegemony of the nation Kenya. Which in the last 28 years, no player from 56 countries has been able to do.

Avinash Sable's journey of 3000 meters starts from school. Avinash Sable was born on September 13, 1994 in an ordinary farmer's family. The school was 6 km away from his village. Lal Pari, which reached the villages of Maharashtra, did not reach his village. So obviously Avinash used to run 12 kilometers every day. But still there was nothing sewn in his mind at that time except the craze for running. The situation was untenable. He could see the hardships of his parents. He thought that somehow he could help them financially. After passing 12th, he applied to join the Indian Army. After clearing all the tests of the Indian Army, he was inducted into the 5th Mahar Regiment of the Indian Army. After joining the Indian Army, he was assigned to the Siachen Glacier, the highest battlefield in the world, to protect India's borders.

A simple boy from a drought-stricken village like Beed, who had never seen snow, had suddenly reached the most hostile part of nature in minus 50 degrees Celsius. After guarding India's borders in the Siachen Glacier for almost 2 years, he was assigned to the central desert of Rajasthan. Constable Avinash Sable, who was protecting the country in minus 50 degrees, was now guarding the Indian border in a desert with a temperature of 50 degrees Celsius. Avinash Sable became strong in body and mind due to serving the country in both adverse environment of nature. This is where he got the taste of running. Avinash Sable suffered an injury after participating in some competitions in the Indian Army. In 2016, he was appointed to Sikkim. Due to missed running practice and injury, his weight suddenly went beyond 76 kg. Everyone started calling him lazy. Avinash Sable was defiant that you can never run again in your life. Somewhere hurt by these things, Avinash decided to shut the mouth of all of them by his actions. A new journey started from there.

By 2017, he reduced his weight to 59 kg. Along with his strong neck, he once again made his body strong through practice. During a competition, the long jump coach of the Indian Army, Amrish Kumar, caught the eye of him. He advised him to run steeplechase. The same training started. After that, Avinash Sable did not look back. Of course, this journey was not easy. of the then national coach Nikolai Sensarov. He Injured once again while practicing under his guidance. Nikolai was a very strict coach. At first, Avinash feels a lot of stress but he realizes that Nikolai is taking his abilities to the next level. After this, he and Nikolai formed a close relationship. But destiny had something else in mind. Nikolai died suddenly. After that, Avinash's progress came to a halt. He once again started running under the guidance of Indian coach Amrish Kumar.

In 2019, he won a silver medal at the World Championships and broke his own national record twice in a row. In 2020, he clocked less than 61 minutes in the Delhi Half Marathon. Avinash Sable is the only Indian runner to run a marathon in less than 61 minutes. He was sent to the US to prepare for the 2022 Commonwealth Games. After training there for the last 4 months, Avinash Sable has hoisted the tricolor of India aloft while creating history in the Commonwealth Games. He missed the same gold medal by just 0.05 seconds. If there were a few more meters in the race, he would have won it for sure. Kenya's established supremacy has been broken by Marathi youth Avinash Sable. President of India, Prime Minister along with many other dignitaries have praised him for the same.

It would be no exaggeration to say that the tricolor has emerged on the sporting horizon in the last few years. Apart from the game of cricket, Indians have started paying attention to other sports. Of course, even though all the credit goes to the players, there is some credit of this goes to sports policy changed by the Indian government. Avinash Sable's running has got a different edge due to the training and coaching done in America for the last 4 months. Avinash Sable from a very simple farmer family has reached the sky today. But for him even today the command of the Indian Army and the defense of India is the most important duty. he says,

"If army asks I will go back. That is my duty. But till then I want to do this and make the army proud.”

Avinash Sable's journey of 3000 meters between -50 to 50 degrees Celsius is an inspiration to all Indians.According to Avinash this is the beginning. Now the target is the 2024 Olympics in Paris. I wish him all the best for his future journey. Every Indian and Marathi person is proud of you.

Jai Hind!!!

Photo Search Courtesy :- Google

Notice :- Wording in this post is copyright.

-५० ते ५० डिग्री सेल्सिअस मधील ३००० मीटर चा प्रवास... विनीत वर्तक ©

 -५० ते ५० डिग्री सेल्सिअस मधील ३००० मीटर चा प्रवास... विनीत वर्तक ©

परिस्थिती माणसाला घडवते असं म्हणतात. जेव्हा परिस्थिती प्रतिकूल असते तेव्हा तुम्हाला तिच्याशी जुळवून घेण्यासाठी तुम्हाला सर्वोत्तम प्रयत्न करावे लागतात. त्यातूनच मग आपलं कणखर व्यक्तिमत्व घडत जाते. हीच गोष्ट आहे महाराष्ट्राच्या बीड जिल्ह्यातील मांडवा गावच्या 'अविनाश साबळे' याची. १९९४ पासून २८ वर्ष सलग कॉमनवेल्थ स्पर्धेच्या स्टीपलचेजर या प्रकारातील तिन्ही पदकावर आपलं नाव कोरणाऱ्या केनिया च्या स्पर्धकांना महाराष्ट्रातील एका दुष्काळ ग्रस्त गावातील आणि भारतीय सेनेतील हवालदार पदावर असणाऱ्या एका सैनिकाने धूळ चारत त्यांच वर्चस्व मोडीत काढलं आहे. अविनाश साबळे याने कॉमनवेल्थ स्पर्धेत ३००० मीटर स्टीपलचेजर स्पर्धेत जिंकलेलं रोप्य पदक हे यासाठी महत्वाचं नाही की त्याने ते जिंकलं आहे. तर ते यासाठी महत्वाचं आहे की या प्रकारात असलेलं केनिया या राष्ट्राचं वर्चस्व मोडून काढलं आहे. जे गेल्या २८ वर्षात ५६ देशातील एकाही खेळाडूला जमलेलं नाही. 

अविनाश साबळे चा ३००० मीटर चा प्रवास सुरु होतो तो शाळेपासून. १३ सप्टेंबर १९९४ साली एका साधारण शेतकरी कुटुंबात अविनाश साबळे चा जन्म झाला. त्याच्या गावापासून शाळा ६ किलोमीटर लांब होती. महाराष्ट्रातील गावागावात पोहचलेली लाल परी त्याच्या गावात मात्र पोहचलेली नव्हती. त्यामुळे सहाजिक अविनाश दररोज १२ किलोमीटर अंतर धावत पार करत होता. पण तरीही मनात त्याकाळी धावण्याचा वेड वगरे काही शिवलेलं नव्हतं. परिस्थिती पुढे नाईलाज होता. त्याला आपल्या आई वडिलांचे कष्ट दिसत होते. कसही करून त्यांना आर्थिक हातभार लावता येईल हेच त्याच्या मनात होतं. १२ वी पास झाल्यावर त्याने भारतीय सेनेत दाखल होण्यासाठी अर्ज केला. भारतीय सेनेच्या सर्व चाचण्या उत्तीर्ण करून त्याचा भारतीय सेनेच्या ५ महार रेजिमेंट मधे समावेश झाला. भारतीय सेनेत दाखल झाल्या झाल्या त्याला भारताच्या सीमांच रक्षण करण्यासाठी जगातील सगळ्यात उंच युद्धभूमी सियाचीन ग्लेशिअर वर नियुक्ती करण्यात आली. 

बीड सारख्या दुष्काळ ग्रस्त गावातील कधीही बर्फ न पाहिलेला एक साधा मुलगा अचानक उणे ५० डिग्री सेल्सिअस मधे निसर्गाच्या सगळ्यात प्रतिकूल असणाऱ्या भागात जाऊन पोहचला होता. तब्बल २ वर्ष सियाचीन ग्लेशिअर मधे भारताच्या सीमांच रक्षण केल्यानंतर त्याची नियुक्ती राजस्थान मधल्या वाळवंटात करण्यात आली. उणे ५० डिग्री मधे देश रक्षण करणारा हवालदार अविनाश साबळे आता ५० डिग्री सेल्सिअस तपमान असणाऱ्या वाळवंटात भारतीय सीमांचे रक्षण करत होता. निसर्गाच्या दोन्ही प्रतिकूल असणाऱ्या वातावरणात देशसेवा केल्यामुळे अविनाश साबळे शरीराने आणि मनाने कणखर झाला. इकडेच त्याला धावण्याची गोडी लागली. भारतीय सेनेतील काही स्पर्धेत भाग घेतल्यानंतर अविनाश साबळे ला दुखापत झाली. २०१६ साली त्याची नियुक्ती सिक्कीम इकडे झाली. सुटलेला धावण्याचा सराव आणि झालेली दुखापत यामुळे त्याच वजन अचानक ७६ किलोग्रॅम पलीकडे गेलं. सगळ्यांनी त्याला आळशी म्हणून हिणवायला सुरवात केली. तू आयुष्यात पुन्हा कधी धावूच शकत नाही अशी अविनाश साबळे ची अवहेलना झाली. कुठेतरी या गोष्टींनी दुखावलेल्या अविनाश ने आपल्या कृतीतून त्या सर्वांचं तोंड बंद करण्याचा चंग बांधला. तिकडून सुरु झाला एक नवीन प्रवास. 

२०१७ पर्यंत त्याने आपलं वजन कमी करत ५९ किलोग्रॅम पर्यंत आणलं. आपल्या कणखर मानसोबत त्याने सरावाने पुन्हा एकदा शरीराला कणखर बनवलं. एका स्पर्धेच्या दरम्यान भारतीय सेनेतील लांब उडीचे कोच अमरीश कुमार यांची नजर त्याच्यावर पडली. त्यांनी त्याला स्टीपलचेजर या प्रकारात धावण्याचा सल्ला दिला. त्याच ट्रेनिंग सुरु झालं. त्या नंतर अविनाश साबळे ने मागे बघितलं नाही. अर्थात हा प्रवास सोप्पा नव्हता. तत्कालीन राष्ट्रीय कोच निकोलाय सेंसारोव यांच्या मार्गदर्शनाखाली सराव करत असताना पुन्हा एकदा दुखापत झाली. निकोलाय एक अतिशय कडक प्रशिक्षक होते. सुरवातीला अविनाश ला त्यांचा खूप मानसिक ताण आला पण त्याला कळून चुकलं की निकोलाय आपल्या क्षमतांना एक पायरी वर नेत आहेत. हे उमजल्यानंतर त्याच आणि निकोलाय यांच एक घट्ट नातं तयार झालं. पण नियतीच्या मनात काही वेगळं होतं. निकोलाय यांचा अचानक मृत्यू झाला. त्यानंतर अविनाश च्या प्रगतीला खीळ बसली. त्याने पुन्हा एकदा भारतीय कोच अमरीश कुमार यांच्या मार्गदर्शनाखाली धावायला सुरवात केली. 

२०१९ साली विश्व चैंपियनशिप स्पर्धेत रोप्य पदक आणि सलग दोन वेळा स्वतःचा राष्ट्रीय विक्रम त्याने मोडला. २०२० साली दिल्ली हाफ मॅरेथॉन स्पर्धेत ६१ मिनिटापेक्षा कमी वेळ त्याने नोंदवली. ६१ मिनिटापेक्षा कमी वेळात मॅरेथॉन धावणारा अविनाश साबळे हा भारतातील एकमेव धावपटू आहे. २०२२ च्या कॉमनवेल्थ स्पर्धेच्या तयारीसाठी त्याला अमेरिकेला पाठवण्यात आलं. गेले ४ महिने तिकडे कसून सराव केल्यानंतर अविनाश साबळे ने कॉमनवेल्थ स्पर्धेत इतिहास घडवताना भारताचा तिरंगा उंचावर फडकवला आहे. त्याच सुवर्ण पदक अवघे ०.०५ सेकंदाने हुकलं. जर शर्यतीत अजून काही मीटर असते तर त्याने ते नक्की जिंकलं असतं . केनिया च प्रस्थापित वर्चस्व अविनाश साबळे या मराठी तरुणाने मोडलं आहे. भारताच्या राष्ट्रपती, पंतप्रधान या सोबत इतर अनेक मान्यवरांनी त्याच यासाठी कौतुक केलं आहे.

गेल्या काही वर्षात खेळाच्या क्षितिजावर तिरंग्याचा उदय झाला आहे असं म्हंटल्यास वावगं ठरणार नाही. क्रिकेट खेळ सोडून भारतीयांनी इतर खेळांकडे लक्ष द्यायला सुरवात केली आहे. अर्थात याच सर्व श्रेय खेळाडूंचं असलं तरी त्यासाठी भारत सरकारने बदललेल्या खेळांच्या धोरणाचा ही खारीचा वाटा आहे. गेले ४ महिने अमेरिकेत घेतलेल्या प्रशिक्षण आणि कोच यामुळे अविनाश साबळे च्या धावण्याला एक वेगळीच धार आलेली आहे. अतिशय साध्या शेतकरी कुटुंबातील अविनाश साबळे ने आज उंच गगनभरारी घेतली आहे. पण त्याच्यासाठी आजही भारतीय सेनेचा आदेश आणि भारताच्या रक्षण सगळ्यात पाहिलं कर्तव्य आहे. तो म्हणतो, 

“If army asks I will go back. That is my duty. But till then I want to do this and make the army proud.”

अविनाश साबळे चा -५० ते ५० डिग्री सेल्सिअस मधील ३००० मीटर चा प्रवास हा सगळ्या भारतीयांना प्रेरणा देणारा आहे. अविनाश च्या मते ही सुरवात आहे. आता लक्ष्य २०२४ साली पॅरीस इकडे होणारी ऑलम्पिक स्पर्धा आहे. त्याच्या पुढल्या प्रवासाला माझ्या खूप साऱ्या शुभेच्छा. प्रत्येक भारतीयाला आणि मराठी माणसाला तुझा अभिमान आहे. 

जय हिंद!!!

फोटो शोध सौजन्य :- गुगल 

सूचना :- ह्या पोस्टमधील शब्दांकन (विनीत वर्तक ©) कॉपीराईट आहे.

#Khare_Vare_Matlai_Vare (Episode 25)... Vinit Vartak ©

 #Khare_Vare_Matlai_Vare (Episode 25)... Vinit Vartak ©

At the international level, a hidden war has started indirectly. More than one such moves are being played on the chess board. It will take some time to know what the outcome of this move will be. But overall, these moves have stirred international politics. What are these moves? Its possible consequences? It is very important to know the effect of all this on India. One of India's enemies is now literally red-faced with anger at these moves. Although India is not directly involved in this, it is considered as a big blow to the latent intentions of India's enemy country.

A few days ago, US House of Representatives Speaker Nancy Pelosi visited Taiwan. The tour was very popular all over the world. How important Nancy Pelosi's visit to Taiwan can be understood from the fact that the United States sent as many as 13 fighter jets, fuel tankers to escort Nancy Pelosi's plane. Apart from this, the USS. America, the U.S.S. Tripoli, the U.S.S. Ronald Reagan and the USS Abraham Lincoln, giant powerful nuclear aircraft carriers, were deployed by the US on all three sides of Taiwan, from the South China Sea to even Hawaii. Each of these warships carries more than 90 fighter jets and several other destroyers, frigates in the water. The plane carrying America's Nancy Pelosi was tracked by 7 lakh people from all over the world. America was prepared to face any situation. Any attack on Nancy Pelosi's plane and US aircraft would have sounded the trumpet of a new war, so prepared were the US Air Force and Navy. 

Taiwan has always been a hot topic for China. Kashmir is such a sore point for India. Similarly, Taiwan is a sore point for China. It would not be wrong to say that China's expansionist stance originated from here. While Taiwan is a democratic nation, its mention as a nation does not suit China at all. China considers Taiwan to be part of China. Therefore, if anyone gives Taiwan the status of a nation, China's blood will boil. America knows China's pain well. In the wake of the Russia-Ukraine dispute, China has played a move to appease the US by siding with Putin. Therefore, the financial loss suffered by Russia after the US sanctions was reduced due to China's help. That is why the US played the trick of visiting Taiwan to give it a coup. A few days ago, the United States left the plan that the Speaker of the House of Representatives, Nancy Pelosi, will visit Taiwan. China got angry because of this. China used the language of bully and announced that it will go to any level to prevent this visit. This is exactly what America wanted. China and the communist government in China made Nancy Pelosi's visit to Taiwan a prestige issue. After realizing that the US would not listen, China put all its power to the stake, and made preparations for military action.

The most important thing in the game of chess is to understand why the opponent is giving us his pawn. One has to be careful that one of his pawns does not kill his elephant or horse. China made a mistake here. Nancy Pelosi's visit was of course globally significant. As soon as the US lowered its military power, China realized the situation. China realized that it could not even sneeze in front of US military force but it was too late. Nancy Pelosi landed safely in Taiwan. The people of Taiwan welcomed her very enthusiastically. America played its trick successfully by playing on China's nose. This incident further worsened the relationship between the US and China. The Communist Party of China was elected for the last few decades by promising to take China on the path of progress. But the progress made in the last decade changed the ambition. The leaders there had shown the promise of taking China forward to dominate the whole world to the people of China. But all this has been undermined by America in a way. This has given the message that we can somehow manage the politics of Asia and especially Taiwan by entering China's house. That is why China is completely fuming. In a way, Xi Jinping's empire has been shown by Nancy Pelosi's visit to Taiwan how weak China is at home.

On the one hand, China is not defeated by this move, on the other hand, India has taken China on the back foot with its move. When the Rajapakse family was in power in Sri Lanka, they mortgaged the whole of Sri Lanka to China. Everyone has now experienced how their plan to support China by alienating our neighbor India came to fruition. Despite the agreement with India in 1987, Sri Lanka leased its Hambantota port to China. Despite India's objections, the Rajapakse family sold the entire country out of greed for money. But now when Sri Lanka is going through a huge financial crisis both Rajapaksa and China have left Sri Lanka in the wind. At that time India was the only country that came to the aid of Sri Lanka. India alone tried to save the lives of the people there by providing nearly 4 billion US dollars in aid to Sri Lanka in this one year. Call it shame or call it memory somewhere the new government of Sri Lanka realized this. Sri Lanka has indefinitely banned the Chinese spy ship 'Yuan Wang 5' from landing in the Sri Lankan port after India raised objections.

It was reported by China that China's spy ship was arriving at Sri Lanka's Hambantota port on August 11, 2022, to spy on India's naval and space programs. But India objected to this to Sri Lanka. India was not at all interested in a third country ship coming to Sri Lanka and keeping an eye on the Indian Navy as well as the Silk Route in the Indian Ocean. The new politicians of Sri Lanka realized the help provided by India in the crisis, belatedly. The Sri Lankan government issued an order not to use its land to use the same ship against India, which helped China, which brought time to beg them. Due to this move, China has once again eaten the soil.

On the one hand Nancy Pelosi's visit to Taiwan and on the other hand Sri Lanka's blow to China, the dragon is fully agitated. China's leaders are now talking about retaliating against America. China has repeatedly said that it will make the US pay the price for this US visit. Time will tell what the consequences will be. Because the move played by America is very dangerous. The US should certainly not make the mistake of underestimating China's ambitions and economic capabilities. Because now America is moving towards two front war. At a time when Russia is on one side and now China is on the other, if America wants to maintain its supremacy in Asia, only one country can help it, that is 'India'. America alone cannot fight two economic powers at the same time. It is clear that India will play a decisive role in this. The relationship between Russia and India is equally important as the relationship between the US and India. India will play a central role in the future to stop China's ambitions. According to economic figures, China will overtake America by 2028 and India will overtake America by 2045. By 2100, China will be the world's economic superpower, followed by India. The US would be third by less than half the distance. That is why to stop number 1 to become world power , number 2 and 3 i.e. India and America should be together.

Jai Hind!!!

Photo Search Courtesy :- Google

Notice :- Wording in this post is copyright.

#खारे_वारे_मतलई_वारे ( भाग २५)... विनीत वर्तक ©

 #खारे_वारे_मतलई_वारे ( भाग २५)... विनीत वर्तक ©

आंतरराष्ट्रीय पातळीवर सध्या एका छुप्या युद्धाला अप्रत्यक्षपणे सुरवात झाली आहे. बुद्धिबळाच्या पटलावर सध्या एकापेक्षा एक सरस अश्या चाली खेळल्या जात आहेत. या चालीचे काय परीणाम होणार हे कळायला अजून काही वेळ जावा लागेल. पण एकूणच या चालींनी आंतरराष्ट्रीय राजकरण ढवळून निघालं आहे. या चाली काय आहेत? त्याचे होणारे संभवित परीणाम? या सगळ्याचा भारतावर काय परीणाम होणार हे जाणून घेणं अतिशय महत्वाचं आहे. भारताचा एक शत्रू देश सध्या या चालींमुळे अक्षरशः रागाने लाल बुंद झाला आहे. भारताचा यात प्रत्यक्ष सहभाग नसला तरी भारताच्या शत्रू देशाच्या सुप्त मनसुब्यांना एक मोठा धक्का मानला जात आहे. 

काही दिवसांपूर्वी अमेरिकेच्या हाऊस ऑफ रिप्रेझेंटेटिव्ह च्या स्पिकर नॅन्सी पेलोसी यांनी तैवान चा दौरा केला. जगभर हा दौरा अतिशय गाजला. नॅन्सी पेलोसी यांचा तैवान दौरा किती महत्वाचा होता हे यावरून समजू शकेल की अमेरिकेने तब्बल १३ फायटर जेट, फ्युल टँकर हे नॅन्सी पेलोसी च्या विमानाला एस्कॉर्ट करण्यासाठी पाठवले होते. या शिवाय पाण्यातून यु.एस.एस. अमेरिका, यु.एस.एस. त्रिपोली, यु.एस.एस. रोनाल्ड रेगन आणि यु.एस.एस.अब्राहम लिंकन या महाकाय शक्तिशाली विमानवाहू आण्विक नौका साऊथ चायना सी ते अगदी हवाई पर्यंत तैवान च्या तिन्ही बाजूने अमेरिकेने तैनात केल्या होत्या. यातील प्रत्येक युद्धनौका ९० पेक्षा जास्ती फायटर जेट आणि इतर लहान मोठ्या कित्येक विनाशिका, फ्रिगेट पाण्यात आपल्यासोबत घेऊन प्रवास करत असते. अमेरिकेच्या नॅन्सी पेलोसी यांना घेऊन जाणारं विमान जगभरातून तब्बल ७ लाख लोक ट्रॅक करत होते. अमेरिकेने कोणत्याही परिस्थितीशी सामना करण्याची तयारी ठेवली होती. नॅन्सी पेलोसी यांच्या विमानावर कोणताही हल्ला आणि अमेरिकेच्या विमानांनी एका नवीन युद्धाचं रणशिंग फुंकले असते इतकी तयारी अमेरिकेच्या हवाई दलाने आणि नौदलाने केलेली होती.  

तैवान हा नेहमीच चीनसाठी जिव्हाळ्याचा विषय राहिलेला आहे. भारतासाठी काश्मीर ही जशी दुखरी नस आहे. त्याचप्रमाणे चीन साठी तैवान ही दुखरी नस आहे. चीन च्या विस्तारवादी भूमिकेचा श्रीगणेशा इकडून झाला असं म्हंटल तर वावगं ठरणार नाही. तैवान एक लोकशाही राष्ट्र असताना त्याचा राष्ट्र म्हणून केलेला उल्लेख चीन ला अजिबात पटत नाही. तैवान हा चीनचा भाग आहे असं चीन मानतो. त्यामुळे तैवान ला कोणीही राष्ट्राचा दर्जा दिला तर चीन च रक्त खवळते. अमेरिकेला चीन ची दुखरी नस बरोबर माहित आहे. रशिया-युक्रेन वादाच्या पार्श्वभूमीवर पुतीन यांच्या सोबत राहण्याची चाल चीन ने अमेरिकेला शह देण्यासाठी खेळली. त्यामुळे अमेरिकेच्या प्रतिबंधानंतर रशियाला झालेलं आर्थिक नुकसान चीन च्या मदतीमुळे कमी झालं. त्यामुळेच अमेरिकेने याला कटशह देण्यासाठी तैवान दौऱ्याची चाल खेळली. अमेरिकेच्या हाऊस ऑफ रिप्रेझेंटेटिव्ह च्या स्पिकर नॅन्सी पेलोसी या तैवानला भेट देणार अशी पुडी अमेरिकेने काही दिवस आधीच सोडली. या गोष्टीचा सुगावा लागतात चीन खवळला. चीन ने दादागिरीची भाषा करत ही भेट रोखण्यासाठी आपण कोणत्याही स्तरावर उतरू असं जाहीर केलं. अमेरिकेला नेमकं हेच हवं होतं. चीन आणि चीन मधील कम्युनिस्ट सरकारने नॅन्सी पेलोसी यांची तैवान भेट प्रतिष्ठेचा मुद्दा केला. चीनने आपली सर्व शक्ती पणाला लावली साम, दाम, दंड, भेद सगळं करून अमेरिका ऐकणार नाही हे लक्षात आल्यावर चीन ने लष्करी कारवाई ची तयारी केली. 

बुद्धिबळाच्या खेळात सगळ्यात महत्वाचं असते की समोरचा आपल्याला त्याचा प्यादा का खायला देतो आहे याच आकलन करायचं असते. आपलं एखादं प्याद देऊन तो आपला हत्ती किंवा घोडा मारत नाही न याची काळजी घ्यायची असते. चीन ने इकडे चूक केली. नॅन्सी पेलोसी यांचा दौरा साहजिक जागतिक पातळीवर महत्वाचा झाला. अमेरिकेने आपलं लष्करी सामर्थ्य उतरवताच चीन ला पाली औकाद कळून आली. अमेरिकेच्या लष्करी फौजफाट्यापुढे आपण शिंकू सुद्धा शकत नाही याची जाणीव चीन ला झाली पण तोवर खूप उशीर झाला होता. नॅन्सी पेलोसी सुखरूप तैवान मधे उतरल्या. तैवान च्या जनतेने ही त्यांच खूप जोशात स्वागत केलं. चीन च्या नाकावर टिच्चून अमेरिकेने आपली चाल यशस्वी खेळून दाखवली. या घटनेने अमेरिका आणि चीन यांच्यामधील संबंध अजून खराब झाले आहेत. चीन ची कम्युनिस्ट पार्टी गेली काही दशके चीन ला प्रगती पथावर नेण्याचं आश्वासन देऊन निवडून येत होती. पण गेल्या दशकात झालेली प्रगती महत्वाकांक्षेत बदलली. चीन ला संपूर्ण जगावर अधिराज्य करण्यासाठी पुढे घेऊन जाण्याचं आश्वासन तिथल्या नेत्यांनी चीन च्या जनतेला दाखवलेलं होतं. पण या सगळ्याला अमेरिकेने एक प्रकारे सुरुंग लावला आहे. चीन च्या घरात घुसून एक प्रकारे आपण आशियातील आणि विशेष करून तैवान च राजकारण सांभाळू शकतो हा संदेश यातून दिला आहे. त्यामुळेच चीन संपूर्णपणे धुमसतो आहे. शी जिनपिंग यांच्या साम्राज्याला एक प्रकारे नॅन्सी पेलोसी यांनी तैवान ला भेट देऊन आपल्याच घरात चीन किती दुबळा आहे हे दाखवून दिलं आहे. 

एकीकडे चीन या चालीने मात खात नाही तोवर तिकडे भारताने आपल्या चालीने चीन ला बॅकफूट वर नेलं आहे. श्रीलंका मधे राजपक्षे घराणं सत्तेत असताना त्यांनी संपूर्ण श्रीलंका एकप्रकारे चीन ला गहाण ठेवली होती. आपल्या शेजारील भारताला दूर करत चीन ची साथ करण्याचा डाव त्यांच्या कसा अंगलट आला हे सगळ्यांनी आता अनुभवलेलं आहे. १९८७ साली भारतासोबत केलेला करार असताना सुद्धा श्रीलंकेने आपलं हंबनटोटा हे बंदर चीन ला भाड्यावर दिलं. भारताने आक्षेप नोंदवून सुद्धा पैश्याच्या लोभापायी राजपक्षे घराण्याने संपूर्ण देश विकायला काढला होता. पण आता जेव्हा श्रीलंका प्रचंड अश्या आर्थिक संकटातून जात आहे त्यावेळेस राजपक्षे आणि चीन दोघांनीही श्रीलंकेला वाऱ्यावर सोडून पळ काढला. त्या वेळेस भारत हा एकमेव देश होता जो श्रीलंकेच्या मदतीला धावून आला. एकट्या भारताने तब्बल ४ बिलियन अमेरिकन डॉलर ची मदत श्रीलंकेला या एका वर्षात करून तिथल्या लोकांच जीवन सावरण्याचा प्रयत्न केला. त्याची लाज म्हणा अथवा आठवण म्हणा कुठेतरी श्रीलंकेच्या नवीन सरकारला याची जाणीव झाली. भारताने आक्षेप नोंदवल्यावर श्रीलंकेने चीनच्या 'युयान वांग ५' या हेरगिरी करणाऱ्या जहाजाला श्रीलंकेच्या बंदरात उतरण्यास अनिश्चित काळासाठी बंदी टाकली आहे. 

चीन च हे हेरगिरी करणारं जहाज चीनने भारताच्या नौदल आणि अवकाश कार्यक्रमाची हेरगिरी करण्यासाठी श्रीलंकेच्या हंबनटोटा बंदरात ११ ऑगस्ट २०२२ रोजी येत असल्याचं कळवलं होतं. पण भारताने याचा आक्षेप श्रीलंकेकडे नोंदवला. एखाद्या तिसऱ्या देशाचं जहाज श्रीलंकेत येणं आणि त्याने भारताच्या नौदलाची तसेच हिंद महासागरातील सिल्क रूट वर लक्ष ठेवणं भारताला अजिबात रुचणारं नव्हतं. भारताने संकटात केलेल्या मदतीची जाणीव उशिराने का होईना श्रीलंकेच्या नवीन राजकारण्यांना झाली. ज्या चीनने त्यांच्यावर भिक मागायची वेळ आणली त्याच जहाज आपल्याला मदत करणाऱ्या भारताच्या विरुद्ध वापरण्यासाठी आपल्या भूमीचा वापर न करण्याचा आदेश श्रीलंकन सरकारने काढला. या चालीमुळे चीन ने पुन्हा एकदा माती खाल्ली आहे. 

एकीकडे नॅन्सी पेलोसी यांचा तैवान दौरा तर दुसरीकडे श्रीलंकेने चीन ला दिलेला धक्का अश्या दुहेरी धक्याने ड्रॅगन पूर्णतः खवळलेला आहे. चीन चे नेते आता अमेरिकेशी बदला घेण्याची भाषा करत आहेत. अमेरिकेच्या या दौऱ्याची किंमत आपण अमेरिकेला मोजायला लावू असं चीन वारंवार सांगत आहे. याचे काय परीणाम होतील ते काळ सांगेल. कारण अमेरिकेने खेळललेली चाल खूप धोकादायक आहे. चीन च्या महत्वाकांक्षेला आणि त्याच्या आर्थिक क्षमतेला कमी लेखण्याची चूक अमेरिकेने नक्कीच करू नये. कारण आता अमेरिका टू फ्रंट वॉर च्या दिशेने वाटचाल करत आहे. एकीकडे रशिया तर आता दुसरीकडे चीन अश्या वेळेस जर अमेरिकेला आशियात आपलं वर्चस्व टिकवून ठेवायचं असेल तर एकच देश यात मदत करू शकतो तो म्हणजे 'भारत'. अमेरिका एकटी एकाचवेळी दोन आर्थिक सत्तांशी लढू शकत नाही. भारत यामधे निर्णायक भूमिकेत असणार हे स्पष्ट आहे. रशिया आणि भारताचे संबंध त्याचवेळी अमेरिका आणि भारताचे संबंध हे दोन्ही महत्वाचे आहेत. चीन च्या महत्वाकांक्षेला रोखण्यासाठी येत्या काळात भारत हाच मध्यवर्ती भूमिकेत राहणार आहे. आर्थिक आकड्यानुसार २०२८ पर्यंत चीन अमेरिकेला मागे टाकेल तर २०४५ पर्यंत भारत अमेरिकेला मागे टाकेल. २१०० शतक येईपर्यंत चीन जगातील आर्थिक महासत्ता असेल तर त्या पाठोपाठ भारत दुसऱ्या क्रमांकावर असेल. या नंतर अमेरिका अर्ध्यापेक्षा कमी अंतरावर तिसऱ्या क्रमांकावर असेल. त्यामुळेच एक नंबर ला शह देण्याच्या चाली खेळायच्या असतील तर क्रमांक २ आणि ३ ने म्हणजेच भारत आणि अमेरिकेने एकत्र असणं काळाची गरज आहे. 

जय हिंद!!!

फोटो शोध सौजन्य :- गुगल ( पहिल्या फोटोत नॅन्सी पेलोसी आणि तैवान च्या राष्ट्रपती त्सी इंग वेन, दुसऱ्या फोटोत चीन च युयान वांग ५ हे हेरगिरी करणारं जहाज ) 

सूचना :- ह्या पोस्टमधील शब्दांकन (विनीत वर्तक ©) कॉपीराईट आहे.

Shri Ganesha of Rocket... Vinit Vartak ©

 Shri Ganesha of Rocket... Vinit Vartak ©

ISRO will launch a new blank rocket this week. After working on it for the past few years, this rocket is actually ready for flight. The name of this rocket is Small Satellite Launch Vehicle (SSLV). In Rajaram Nagappa's report in 2016, he presented the idea of ​​building a rocket for India to launch small satellites into space. On the one hand, while American companies like Space X are establishing their dominance in this field, it was written that India should create a place for itself in this field. The then President of Liquid Propulsion Systems Center S. Somnath picked up his idea. ISRO then started working on a small rocket of this type. Today coincidentally S. Somnath is the Chairman of ISRO. India's dream is being fulfilled under his leadership.

India has P.S.L.V. and G.S.L.V. When there is a similar rocket, why ISRO is making a new rocket, then we can understand that this rocket is going to bring a new revolution in this field. Satellite technology, which was once very expensive and complicated, has now reached schools. Advances in technology have made the systems installed in satellites very simple. That is why it is possible to make satellites that are lightweight yet multi-functional at the same time. But it is still expensive to launch them into the earth's orbit. The weight of such satellites ranges from just 5 kg to 500 kg. One cannot afford to hire a whole rocket for that. In fact ISRO and in turn India cannot afford to engage ISRO scientists in making rockets leaving aside the large space research projects going on in the country. The only solution is that if someone wants to send a satellite weighing up to 500 kg to a low earth orbit i.e. 500 km altitude, then to make a small rocket which can be easily made. Which will not require more manpower, will not require more time. Importantly, ISRO will not have to spend its time for it. A rocket that can be built on a private basis. The same answer is ISRO's SSLV.

On 7th August 2022 at 9.18 am ISRO S.S.L.V. is making the first launch. This projection is significant in many ways. After the successful flight of this rocket, there will be a satellite revolution in India. The reason for this is the speed of production of this satellite. The rocket will be ready for flight in less than 7 days and with the help of only 6 engineers at a cost of just Rs 30 crore. ISRO's PSLV The launch cost of the rocket is Rs 130 crore and 600 engineers and scientists are working on it for 6 months. Now we can see how the cost of launching satellites and overall rocket production will change. SSLV There are total 3 stages in this rocket. It will use Hydroxyl-terminated polybutadiene (HTPB) fuel while the fourth and final section, called the Velocity-Trimming Module (VTM), will use 50 N (Newton) thrusters. This rocket will be able to launch a 500-500 i.e. 500 kg satellite up to a height of 500 km.

The flight in the coming weeks is going to be interesting for one more thing. The reason is ISRO's SSLV. A rocket that will carry satellites into space. The name of this satellite is 'AzaadiSAT'. To mark the 75th Independence Day of India, 750 girls from 75 different schools in India have created this satellite with a system to create 75 different experiments in space. This satellite weighing 8 kg is going to carry out different experiments in space for the next 6 months and transmit its information to all these schools. This year has been declared as 'Women in Space' by the United Nations. Nowhere on earth has an attempt been made to match girls with space in such a beautiful way.

"This is the first of its kind space mission with an all-women concept to promote women in STEM (science, technology, engineering and mathematics)"

Rifath Sharook, Chief Technology Officer, at Space Kidz India. 

Space Kidz India had signed an agreement with ISRO and the Government of India to send such a satellite during the inauguration of INSPACe (Indian National Space Promotion and Authorization Center) in the presence of the Prime Minister. Now the time has come for the dream of these 750 girls to come true.

In my view S.S.L.V. Flight is going to be unique in many ways. As a new rocket and as the beginning of a new revolution. I sincerely feel that India is on the verge of a revolution in the space sector in the near future as the mobile revolution took place in India. In this way, ISRO is doing the work of feeding the new generation of India, their curiosity and diverting their energy in a positive way. 

Best wishes to ISRO for this flight. Along with these 750 girls, SSLV, which empowers the dreams of other female students in India. I am sure the flight will be successful. A big salute to the numerous researchers, scientists, engineers, their employees, other private industries and their employees as well as ISRO and the Government of India behind the creation of this rocket.

Jai Hind!!!

Photo Search Courtesy :- Google

Notice :- Wording in this post is copyright.

रॉकेटचा श्रीगणेशा... विनीत वर्तक ©

 रॉकेटचा श्रीगणेशा... विनीत वर्तक ©

या आठवड्यात इसरो एका नव्या कोऱ्या रॉकेट ला प्रक्षेपित करणार आहे. गेले काही वर्ष त्यावर काम केल्यानंतर प्रत्यक्षात हे रॉकेट उड्डाण भरायला सज्ज झालेलं आहे. या रॉकेट च नाव आहे Small Satellite Launch Vehicle (SSLV). २०१६ साली राजाराम नागप्पा यांच्या रिपोर्ट मधे त्यांनी भारताला छोटे उपग्रह अवकाशात नेण्यासाठी एखादं रॉकेट तयार करण्याची कल्पना मांडली. एकीकडे स्पेस एक्स सारख्या अमेरीकन कंपन्या या क्षेत्रात आपलं वर्चस्व स्थापन करत असताना भारताने या क्षेत्रात आपलं एक स्थान तयार केलं पाहिजे असं त्यात लिहलेलं होतं. तत्कालीन  Liquid Propulsion Systems Centre चे अध्यक्ष एस.सोमनाथ यांनी त्यांची कल्पना उचलून धरली. इसरो ने मग अश्या पद्धतीच्या एका छोट्या रॉकेट च्या निर्मितीवर काम सुरु केलं. आज योगायोगाने एस. सोमनाथ  इसरो चे अध्यक्ष आहेत. त्यांच्या अध्यक्षतेखाली भारताचं हे स्वप्न पूर्ण होते आहे. 

भारताकडे पी.एस.एल.व्ही. आणि जी.एस.एल.व्ही. सारखी रॉकेट असताना इसरो अश्या एखाद्या नवीन रॉकेट ची निर्मिती का करत आहे हा प्रश्न आपल्या मनात येऊ शकतो तर समजून घेऊ की नक्की हे रॉकेट कोणती एक नवीन क्रांती या क्षेत्रात आणणार आहे. एकेकाळी अत्यंत खर्चिक आणि किचकट असणारं उपग्रह तंत्रज्ञान आता शाळांपर्यंत येऊन पोहचलं आहे. तंत्रज्ञानात झालेली प्रगती यामुळे उपग्रहात लावण्यात येणारी यंत्रणा अतिशय सोप्पी झाली आहे. त्यामुळेच उपग्रह कमी वजन असणारे पण त्याचवेळी अनेक कार्य करू शकणारे बनवता येणं शक्य आहे. पण त्यांच प्रक्षेपण पृथ्वीच्या कक्षेत करणं आजही खर्चिक आहे. अश्या उपग्रहांचे वजन अगदी ५ किलोपासून ते ५०० किलोपर्यंत असते. त्यासाठी एक संपूर्ण रॉकेट भाड्यावर घेणं परवडत नाही. किंबहुना देशात सुरु असलेले मोठे अवकाश संशोधनाचे प्रोजेक्ट बाजूला ठेवून इसरो मधील वैज्ञानिकांना रॉकेट बनवण्यात गुंतवून ठेवणं इसरो ला आणि पर्यायाने भारताला परवडणारं नाही. यावर उपाय एकच की ज्यांना कोणाला ५०० किलोग्रॅम वजनापर्यंत उपग्रह पृथ्वीच्या लो ऑर्बिट म्हणजेच ५०० किलोमीटर उंचीपर्यंत पाठवायचे असतील तर असं एक छोटं रॉकेट बनवणं की जे सहज बनवता येईल. ज्यात जास्ती मनुष्यबळ लागणार नाही, जास्ती वेळ लागणार नाही. महत्वाचं म्हणजे इसरो ला त्यासाठी आपला वेळ खर्ची करावा लागणार नाही. एक असं रॉकेट ज्याची निर्मिती खाजगी तत्वावर ही केली जाऊ शकेल. याच उत्तर म्हणजेच इसरो च एस.एस.एल.व्ही. 

७ ऑगस्ट २०२२ ला सकाळी ९.१८ ला इसरो एस.एस.एल.व्ही. च पहिलं प्रक्षेपण करत आहे. हे प्रक्षेपण अनेक अर्थाने महत्वपूर्ण आहे. या रॉकेट च्या यशस्वी उड्डाणानंतर भारतात उपग्रह क्रांती होणार आहे. याला कारण आहे या उपग्रहाच्या निर्मितीचा वेग. अवघ्या ७ दिवसांपेक्षा कमी वेळात आणि फक्त ६ अभियंत्यांच्या मदतीने फक्त ३० कोटी रुपयात हे रॉकेट उड्डाणाला सज्ज होऊ शकणार आहे. इसरो च्या पी.एस.एल.व्ही. रॉकेट ची प्रक्षेपण किंमत १३० कोटी रुपये आहे तर ६०० अभियंते आणि वैज्ञानिक ६ महिने यासाठी काम करत असतात. आता लक्षात येईल की कश्या पद्धतीने उपग्रह प्रक्षेपित करण्याचा खर्च आणि एकूणच रॉकेट ची निर्मिती यात कश्या पद्धतीने बदल होणार आहे. एस.एस.एल.व्ही. या रॉकेट मधे एकूण ३ स्टेज आहेत. यात Hydroxyl-terminated polybutadiene (HTPB) हे इंधन वापरण्यात येणार आहे तर चौथा आणि शेवटच्या भागात ज्याला Velocity-Trimming Module (VTM) असं म्हणतात त्यात   50 N (न्यूटन) चे थ्रस्टर्स वापरण्यात येणार आहेत. हे रॉकेट ५००-५०० म्हणजेच ५०० किलोग्रॅम वजनाचा उपग्रह ५०० किलोमीटर उंचीपर्यंत प्रक्षेपित करण्यास सक्षम असणार आहे. 

येत्या आठवड्यात होणारं उड्डाण अजून एका गोष्टीसाठी लक्षवेधी असणार आहे. याच कारण म्हणजे इसरो च एस.एस.एल.व्ही. रॉकेट जो उपग्रह अवकाशात घेऊन जाणार आहे. या उपग्रहाचे नाव आहे 'AzaadiSAT' (आझादी सॅट). भारताच्या ७५ व्या स्वातंत्र्य दिनाच औचित्य साधत भारतातील ७५ विविध शाळांमधील ७५० मुलींनी अवकाशात ७५ वेगवेगळे प्रयोग तयार करणारी यंत्रणा घेऊन हा उपग्रह बनवला गेला आहे. ८ किलोग्रॅम वजन असलेला हा उपग्रह पुढले ६ महिने अवकाशात वेगवेगळे प्रयोग करून त्याची माहिती या सर्व शाळांकडे प्रक्षेपित करणार आहे. हे वर्ष युनायटेड नेशन ने 'Women in Space' म्हणून घोषित केलेलं आहे. जगाच्या पाठीवर मुलींना अवकाश क्षेत्राशी इतक्या सुंदर पद्धतीने जुळवण्याचा प्रयत्न अजून कुठे झालेला नाही. 

"This is the first of its kind space mission with an all-women concept to promote women in STEM (science, technology, engineering and mathematics)"

Rifath Sharook, Chief Technology Officer, at Space Kidz India. 

स्पेस किड्स इंडिया यांनी INSPACe (Indian National Space Promotion and Authorization Center) च्या उदघाटनाच्या वेळी पंतप्रधानांच्या उपस्थितीत इसरो आणि भारत सरकार बरोबर अश्या पद्धतीचा उपग्रह पाठवण्याचा करार केला होता. आता या ७५० मुलींच स्वप्न प्रत्यक्षात उतरण्याची वेळ समीप येऊन पोहचलेली आहे. 

माझ्या दृष्टीने एस.एस.एल.व्ही. च उड्डाण अनेक अर्थाने वैशिष्ठपूर्ण असणार आहे. एक नवीन रॉकेट म्हणून पण आणि एका नव्या क्रांतीची सुरवात म्हणून पण. ज्या पद्धतीने भारतात मोबाईल क्रांती झाली त्याच वेगाने अवकाश क्षेत्रात येत्या काळात क्रांती होण्याच्या मार्गावर भारत उभा आहे असं मला मनापासून वाटते. अश्या पद्धतीने भारतातील नवीन पिढीला, त्यांच्या कुतुहलाला खाद्य पुरवण्याचं काम आणि त्यांची ऊर्जा सकारात्मक दृष्टीने वळवण्याच काम एक प्रकारे इसरो करते आहे. 

इसरो ला या उड्डाणासाठी खूप खूप शुभेच्छा. या ७५० मुलींसोबत  भारतातील इतर विद्यार्थिनींच्या स्वप्नांना बळ देणाऱ्या एस.एस.एल.व्ही. च उड्डाण नक्कीच यशस्वी होईल असा मला विश्वास आहे. या रॉकेट च्या निर्मितीमागे असणाऱ्या असंख्य संशोधक, वैज्ञानिक, अभियंते, त्यांचे कर्मचारी, इतर खाजगी उद्योग आणि त्यांचे कर्मचारी तसेच इसरो आणि भारत सरकार यांना कडक सॅल्यूट. 

जय हिंद!!!

फोटो शोध सौजन्य :- गुगल 

सूचना :- ह्या पोस्टमधील शब्दांकन (विनीत वर्तक ©) कॉपीराईट आहे.