अमेरिका एक स्वप्न ..

  अमेरिका एक स्वप्न....

लहानपणापासूनच अमेरिका या देशाबद्दल मनात बरंच कुतूहल होतं. कधी स्वप्नातही विचार केला नव्हता, की कधी आपल्याला या देशात जायची संधी मिळेल. जेव्हा भाभा अणुसंशोधन केंद्रात नोकरीला लागलो, त्यानंतर तर या शक्यता जवळपास मिटल्याच होत्या, पण तरीसुद्धा कुठेतरी सुप्त इच्छा ही होतीच. कोणी काहीही म्हणो, पण प्रत्येकाच्या मनात निदान हा देश बघायची एकदा तरी संधी मिळो हे असतंच. जवळपास ८ वर्षं सरकारी नोकरी केल्यानंतर हा विचारच मी सोडून दिला होता. अचानक उन्हाने काहिली झालेल्या दिवशी मेघ दाटावेत, आणि पूर्ण निसर्गाचा कायापलट व्हावा, तसंच काहीसं माझ्या बाबतीत झालं. नवीन नोकरीची संधी काय आली, मजेत म्हणून केलेल्या प्रयत्नाला अपेक्षेपेक्षा जास्त यश  मिळालं आणि समोर एक कठीण परिस्थिती उभी राहिली, की जिचा विचार मनाला कधी शिवलाही नव्हता. सरकारी नोकरी सोडायची म्हणजे, हे जरा अतिच झालं, हातचं सोडून पळत्याच्या पाठी लागायचं, मनात खूप गोंधळ आणि काय करू काहीच सुचत नव्हतं. भाभामधील नोकरी एक स्वप्नवत सगळ्यांसाठी आणि त्याला लाथ मारून अश्या एका क्षेत्रात पाऊल ठेवायचं की ज्यातलं काहीच माहीत नाही, अशी एक कंपनी की जिचं नावसुद्धा कोणी ऐकलं नाही. इंटरनेटवर वाचलं 'स्लम्बर्जर'विषयी तेव्हाच कळलं की खूप मोठी कंपनी आहे ही!  जितका विचार केला त्या पेक्षाही मोठी. जवळ पास  ८०,००० लोक कामाला आणि १९० देशात  काम करणारी असा तिचा आवाका. तरीसुद्धा सरकारी नोकरी सोडण्यासाठी मन तयार होत नव्हतं. मनातून सरकारी नोकरीला कंटाळलो होतो, आणि ज्या संधीची मी वाट बघत होतो ती समोर उभी होती. मनात म्हटलं, 'आता नाही तर कधीच नाही', जोस आणि चंद्रा  म्हणून माझे वरिष्ठ होते, त्यांनी मला जाण्याचा सल्ला दिला, आणि मी अवघ्या १८ दिवसाच्या नोटीसमध्ये भाभामधून बाहेर आलो. हे एक रेकॉर्ड होतं.  सरकारी नोकरीत अट ६ महिन्याची असताना फक्त या दोन वरिष्ठांच्या प्रयत्नामुळे मला १८ दिवसात सगळं आटोपून 'स्लम्बर्जर'मध्ये येता आलं. हे इतकं रामायण सांगण्याचं कारण इतकंच, की जेव्हा तुमच्या नशिबात लिहीलेलं असतं आणि त्याला जेव्हा कर्तृत्वाची जोड मिळते, तेव्हा अशक्य गोष्टीसुद्धा साध्य होतात.    

'स्लम्बर्जर'मध्ये आलो, ते पण एका वेगळ्या देशात मलेशिया मध्ये आणि पुढे जाण्याच्या अमर्याद संधी होत्याच, तशीच एक संधी आली २०१० साली. अमेरिकेमध्ये असणाऱ्या एका ट्रेनिंगसाठी जायची संधी मिळाली. जवळ पास ६ आठवड्याचे ट्रेनिंग होते, ते हुस्टन या शहरात. टेक्सास या राज्यामधले हे शहर जवळ पास जगात सर्वांना माहीत आहे, ते याठिकाणी असलेल्या 'नासा' या संस्थेमुळे. संधी तर मिळाली पण खूप काही अडचणीसुद्धा होत्या, सगळ्यात महत्वाची अडचण म्हणजे अमेरिकन व्हिसा, ही सगळ्यात कठीण आणि बेभरवशाची पायरी होती. अगदी सगळ्या गोष्टी योग्य असतानासुद्धा किती जणांना व्हिसा मिळत नाही असं ऐकून होतो आणि त्याची मुलाखत हा अजून एक वेगळाच सोपस्कार होता. त्यात दुसरी अडचण होती ती म्हणजे माझ्या मागील अनुभवाची. 'भाभा'सारखी संस्था असल्याने व्हिसाची मोठी गोची होणार, हे मी जाणून होतो, तरीसुद्धा कुठेतरी छोटी आशा होती की सगळं काही विनासायास पार पडेल. या कमी सगळ्यात मोठी मदत झाली ती म्हणजे जयेशदादा आणि किरणदादाची. जयेश दादा आधीच अमेरिकेमध्ये होता, त्याच्याकडून बरीचशी कल्पना मिळाली की स्वतःला कसं तयार करायचं. सगळी कागदपत्रं आणि मनाची तयारी केल्यावर शेवटी तो दिवस उजाडला. सकाळी ७ वाजता जाऊन अमेरिकन कॉन्सुलेटच्या बाहेर रांगेत उभा राहिलो. जाचक सुरक्षा व्यवस्था आणि कागदपत्रांचे सोपस्कार पूर्ण करून माझ्या नंबरची वाट बघत बसलो. आलेले सगळेच एका धर्मसंकटात की व्हिसा मिळेल की नाही. जवळपास १० वाजता माझा नंबर लागला. अमेरिकन बाईने प्रश्नांची सरबत्ती सुरु केली, 'क' च्या बाराखडीतील सगळे प्रश्न तिने मला विचारले. मी सुद्धा तितक्याच आत्मविश्वासाने उत्तरं दिली. अचानक मला माझ्या बायकोचं नाव विचारलं आणि म्हणाली, तुमचा व्हिसा ३ दिवसांत मिळेल. अचानक मिळालेल्या या उत्तराने मी सर्दच झालो, अवघ्या २ मिनिटामध्ये मला अमेरिकेचा व्हिसा मिळाला होता. हातात असलेली ती जाडजूड कागदपत्रांची फाईल बघून मनात विचार करत होतो, किती कष्ट घेतले होते यासाठी! सगळ्यांचे उंबरठे झिजवून, बँकेची कागदपत्रे, ऑफिसची कागदपत्रे यांकडे साधं ढुंकून बघितलंसुद्धा नाही. पण मनात खूप खूष होतो, असा अनपेक्षित धक्का होता मला. नंतर कळलं की, माझ्या पुढे असणाऱ्या ५ जणांना तिने परत माघारी पाठवलं होतं, त्यात एक इन्फोसिसचा कर्मचारीही होता. पण सगळ्या शक्यतांना दुरावत मी एक अवघड टप्पा पार केला होता. 

आता पासपोर्टवर अमेरिकन व्हिसाचा शिक्का बघितल्याशिवाय  कोणाला काही सांगायचं नाही, असं ठरवलं होतं. शेवटी तिने सांगितल्याप्रमाणे तिसऱ्या दिवशी पासपोर्ट मिळाला, अमेरिकन शिक्क्यासह तेव्हा मात्र आपलं स्वप्न खरं होणार याची चाहूल  लागली होती. 

क्रमश:  ...